Besloten vennootschap: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Structuur: +link |
|||
Regel 16:
Sinds 29 juni 1971 is het mogelijk een besloten vennootschap in Nederland op te richten. Vanwege de harmonisatie van het recht binnen de [[Europese Economische Gemeenschap|EEG]] (thans de [[Europese Unie]]) was invoering van deze nieuwe rechtspersoon noodzakelijk; in de andere EEG-landen bestond er al vaak een verschil tussen open en besloten vennootschappen.
De wettelijke aspecten van de bv zijn in Nederland vastgelegd in de artikelen 175 t/m 276 van [[Nederlands rechtspersonenrecht|
===Oprichting===
Een bv wordt opgericht bij in het Nederlands verleden notariële [[oprichtingsakte]]. Deze akte dient de statuten van de vennootschap te bevatten die op hun beurt de naam, de zetel en het doel van de vennootschap dienen te bevatten. De zetel van de onderneming dient in Nederland te zijn gelegen. In de statuten dient ook het nominale bedrag van elk aandeel, het bedrag van het geplaatste kapitaal en het gestorte deel daarvan te zijn opgenomen. In tegenstelling tot de naamloze vennootschap hoeft een bv geen [[aandelenkapitaal#Maatschappelijk aandelenkapitaal|maatschappelijk kapitaal]] te kennen. Als de statuten echter bepalen dat er wel een maatschappelijk kapitaal is, dient de hoogte daarvan in de statuten te worden vermeld.
Het ontbreken van een notariële akte leidt tot nietigheid: de bv is nooit tot stand gekomen. Als er aan een van de andere oprichtingsvereisten niet is voldaan, is er sprake van een oprichtingsgebrek. De bv is wel tot stand gekomen, maar ze kan door de rechter worden ontbonden. De bestuurders van de bv zijn verplicht ervoor te zorgen dat de bv wordt ingeschreven in het [[handelsregister]] bij de [[Kamer van Koophandel]]. Een niet-inschrijving is geen oprichtingsgebrek, maar leidt tot hoofdelijke aansprakelijkheid van de bestuurders voor rechtshandelingen die de vennootschap verricht totdat zij is ingeschreven.
|