Gebruiker:OTBugter/Kladblok: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
Sinds haar aanstelling als hoogleraar in 1917, zette Westerdijk zich in voor de vrouwelijke studenten. Westerdijk was zich er goed van bewust dat in een mannenwereld leefde.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=Patricia Faasse|titel=Een beetje opstandigheid. Johanna Westerdijk, de eerste vrouwelijke hoogleraar van Nederland|datum=2012|bladzijdes=237|ISBN=978 90 254 3944 6|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref> Toch beïnvloedde dit haar niet. Ze wist dat ze haar positie als hoogleraar aan mannen als [[Friedrich Went|Friedrich 'Frits' Went]] en [[Hugo de Vries]] te danken had, maar wist ook dat deze positie zeer belangrijk was. Ze was immers hoogleraar, en genoot zowel nationaal en internationaal veel aanzien. Ze had inmiddels hetzelfde aanzien en dezelfde status als Went en De Vries, aan wie ze haar hoogleraarschap te danken had.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=237|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref> Westerdijk gebruikte haar aanzien en positie om de rol en positie van vrouwen in de wetenschap te verbeteren . Ze gebruikte haar positie als hoogleraar en directeur van het [[Centraalbureau voor Schimmelcultures|Centraal Bureau voor Schimmelcultures]] om meerdere vrouwen aan te nemen. Wanneer er posities vrijkomen binnen het bureau, had ze een voorkeur om haar vrouwelijke studentes aan te nemen.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=241|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref>
Haar inzet voor de vrouwen in de wetenschap wil niet betekenen dat Westerdijk een uitgesproken feminist was. Hoewel ze zich inderdaad inzette voor de vrouwen in de wetenschap, is ze nooit naar voren getreden als feminist. Tijdens haar rondreis voor haar benoeming tot hoogleraar in 1914 deed ze ook de [[Verenigde Staten]] aan. Het [[puritanisme]] voerde destijds het hoogtij in de Verenigde Staten. Voor haar reis had Westerdijk een positief beeld van Amerika. Er waren zelfs staten waar vrouwen mochten stemmen. In Nederland kon dit pas in 1919. Maar haar beeld van een geëmancipeerd Amerika veranderde snel. Ze kwam er snel achter dat politieke vrijheid niet alles is. Ze mocht bijvoorbeeld niet met mannelijke biologen door dezelfde deur en werd raar aangekeken omdat ze alleen in een hotelkamer sliep. De sociale vrijheid was in Amerika veel kleiner dan in Nederland, mede door het puritanisme. Westerdijk vroeg zich af wat het nut van politieke vrijheid is, als de sociale vrijheid achterblijft.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=125-131|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref>
== Wetenschapsorganisaties ==
| |||