Gebruiker:OTBugter/Kladblok: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 5:
== Wetenschapsorganisaties ==
Naast haar werk als hoogleraar en directeur was Westerdijk ook lid van meerdere wetenschappelijke organisaties. Van 1918 tot 1931 was ze bestuurslid van de [[Vereniging van vrouwen met hogere opleiding VVAO|VVAO]], de Vereniging van vrouwen met een hogere opleiding.<ref>{{Citeer web|url=http://www.vvao.nl/html/index.php|titel=Vereniging van vrouwen met een hogere opleiding|bezochtdatum=13-10-2016|auteur=|datum=|uitgever=}}</ref>
Westerdijk zette zich niet alleen in voor vrouwelijke studenten, maar voor alle studenten. Zo deed in 1939 een groep Zuid-Afrikaanse studenten Nederland aan. De Amsterdamse Vrouwelijke Studenten Vereniging weigerde de studenten te ontvangen, omdat het een gemengde (mannen en vrouwen) groep betrof. Dit druiste in tegen de opvattingen van Westerdijk. Voor Westerdijk was de (internationale) wetenschap principieel democratisch, en uitsluiting op welke grond dan ook was ongeoorloofd. In 1934 had de IFUW onder leiding van Westerdijk een resolutie aangenomen die stelde dat de IFUW nationale verenigingen die gekwalificeerde vrouwen uitsloten op grond van ras, godsdienst of politieke voorkeuren kon weren van lidmaatschap van de IFUW.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=Patricia Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=258-260.|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref> In Italië en Duitsland kwamen de nationale verenigingen onder vuur te staan van de fascistische en nazistische regimes. In Boedapest werd besloten dat hoewel de nationale verenigingen geweerd konden worden, de IFUW academische vrouwen uit deze landen alsnog individueel kon opnemen. De resolutie uit 1934 werd in 1939 ook toegevoegd aan Artikel 1 van de IFUW.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=258-259.|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref> In lijn met deze resolutie hielp de IFUW vrouwelijke wetenschappers te ontsnappen uit nazi-Duitsland.<ref>{{Citeer web|url=http://uwind.mpiwg-berlin.mpg.de/en/node/21|titel=Aid to Refugees|bezochtdatum=13-10-2016|auteur=|datum=|uitgever=Max Planck Institute for the History of Science}}</ref> Ook schreef Westerdijk in 1937 samen met zes andere wetenschappers een brief naar [[Adolf Hitler]], in de tevergeefse hoop [[Liselotte Hermann]] vrij te krijgen.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=279|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref>
Regel 11:
== Literatuurlijst ==
* Patricia Faasse, ''Een beetje opstandigheid. Johanna Westerdijk, de eerste vrouwelijke hoogleraar van Nederland'' (Amsterdam 2012). ISBN 978 90 254 3944 6.
== Noten ==
| |||