Geschiedenis van Indonesië: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Geleide democratie: Soekarno was een Puppet van de Jappen geweest, heeft een eigen leger die hij soekarella ging noemde, hij laat zijn volk als rombusha voor de Jappen tot dat ze dood gaan werken, en Heiho was een deel van het Jappen armee en word |
|||
Regel 91:
De grondwet van 1950 legde veel macht bij het parlement en besteedde veel aandacht aan de mensenrechten, daarbij sterk leunend op de [[Universele verklaring van de rechten van de mens]] die in 1948 door de Verenigde Naties was aangenomen. De Indonesische politiek was zeer instabiel. Tussen 1945 en 1958 wisselden 17 kabinetten elkaar af. De eerste parlementaire verkiezingen werden in 1955 gehouden. Deze verliepen goed voor de [[Indonesische Nationalistische Partij]] van Soekarno en voor de [[Communistische Partij van Indonesië]] (PKI), maar geen enkele partij wist meer dan een kwart van de zetels binnen te halen.
Soekarno had het vaak over ''[[nasakom]]'', het verenigen van nationalisme, godsdienst en communisme als basis voor zijn beleid, maar in de praktijk bleek dit onmogelijk, onder meer door het gewapende verzet van de moslimbevolking in de jaren vijftig, met opstanden in onder andere West-Java en Zuid-Sulawesi, die door het leger werden neergeslagen.<ref>van der Veen. p.
Rond 1956 begon Soekarno openlijk het systeem van parlementaire democratie te bekritiseren. Volgens hem ging het in tegen de natuurlijke mentaliteit van het Indonesische volk omdat die juist op harmonie gericht was. Hij stuurde in 1959 het parlement naar huis en voerde een systeem van zogenoemde geleide democratie in. De oppositie werd monddood gemaakt en vroegere medestanders als [[Soetan Sjahrir]] werden gearresteerd. Het parlement werd een orgaan zonder veel macht. Soekarno vertegenwoordigde voortaan de wil van het volk. Hij werd gesteund door het leger die de regionale opstanden en de opkomst van de communistische partij als grootste bedreiging zag.
In 1958 werden de bedrijven die eigendom waren van Nederlanders onder Indonesisch beheer gesteld. In enkele maanden vertrokken door de omstandigheden gedwongen 35.000 Nederlanders terug naar Europa. In 1962 moest Nederland onder druk van de VN en de VS [[Nederlands-Nieuw-Guinea]] aan Indonesië overdragen. Het eiland werd spoedig een vestigingsplaats voor Indonesiërs van elders, vooral Javanen.
De achteruithollende economie vroeg om een nieuwe externe vijand. Die werd 1963 gevonden toen de [[Maleisië|Maleisische federatie]] werd opgericht. Soekarno kondigde de vernietiging van de nieuwe staat aan en trad uit de Verenigde Naties.Soekarno was een puppet van de Jappanse bezetting; hij verkocht zijn eigen volk als Rombusha als werkslaven aan de Jappen, als heiho worden ze een deel van het jappanse armee en moesten in Nieuw Guinea tegen Australiers en Amerikanen knokken vele eidigden hun leven in de kookpot van de Papua's. De soekarella's waren zijn wacht soldaten zo als ieder dictator betaamt te hebben.Voor dat ik het vergeet; Banten was nooit een deel van Pajajaran geweest, ze spreken daar Sunda kassar wordt door de sundanesen uit de Priangan niet geaccepteerd. ligt ten Westen van Jakarta, de enige stad in West Java waar niet sundanees gesproken word maar bassa Melaju. Nu is pasundan zo te zien een collonie van de Javanen geworden, wat Gajah Mada nooit was gelukt gelukt het Soekarno met de hulp van de Jappen toch Pajajaran te anexeren.Zelf hun taal hebben de sundanesen vergeten.
==Nieuwe Orde; economische opbloei==
| |||