Natascha Kampusch: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
typo (3010); titel bron; herkomst 'Endlich Schluss' |
→Ontvoering: gramm. en zonder herhalingen van bepaalde informatie |
||
Regel 3:
== Ontvoering ==
Op 2 maart 1998 verdween zij terwijl zij onderweg was naar school. Er werd eerst vermoed dat er een link kon zijn met een ruzie met haar moeder die zij kort daarvoor had, maar iemand had gezien dat zij in een wit busje werd meegenomen. Een grote zoekactie volgde
== Ontsnapping ==
Op 23 augustus 2006 kreeg Kampusch van Přiklopil de opdracht zijn auto te stofzuigen. Terwijl zij hiermee bezig was kreeg Přiklopil om 12.53 uur een telefoontje dat 4 minuten en 16 seconden zou duren. Om zichzelf verstaanbaar te kunnen maken, boven het geluid van de stofzuiger uit, liep hij enkele meters bij de auto vandaan. De beller verklaarde later dat Přiklopil zeer rustig sprak, kennelijk zonder te merken wat er achter hem gebeurde
Přiklopil pleegde acht uur na Kampusch' ontsnapping [[zelfmoord]] door in het Weense district [[Leopoldstadt]] voor een trein te springen. Hij werd op 8 september 2006 begraven in Laxenburg, niet ver van Wenen. Er waren negen mensen bij de teraardebestelling aanwezig: zijn moeder, de zus van zijn enige collega en 7 agenten. Op het graf staat een valse naam, om vernieling (direct na de misdaad) te voorkomen.
Regel 15:
Natascha Kampusch werd op 6 september 2006 geïnterviewd door de Oostenrijkse publieke omroep [[ORF]]. Een dag later werd het interview over de hele wereld uitgezonden. Ze werd, in tegenstelling tot eerdere berichten, herkenbaar in beeld gebracht, alleen haar haren waren bedekt.<ref>{{Citeer web|url=http://www.nu.nl/algemeen/819734/kampusch-dacht-enkel-aan-ontsnappen-video.html|titel=Kampusch dacht enkel aan ontsnappen|datum=6 september 2006|uitgever=[[NU.nl]]}}</ref>
Wat vaak opvallend werd genoemd aan Natascha Kampusch tijdens het interview was haar volwassen taalgebruik. Ook liet zij tijdens het gesprek geen enkele traan. Wel had ze soms duidelijk moeite met het houden van haar verhaal. Ze
Begin 2007 werd bekend dat Kampusch een paar keer bijna was verhongerd. In een televisiedocumentaire zei ze dat ze heel onregelmatig te eten kreeg. Toen ze als 18-jarige vrijkwam woog ze 42 kilo, evenveel als toen ze als 10-jarige werd ontvoerd. Ze was voortdurend bang geweest dat Přiklopil iets zou overkomen,
Verder zei Kampusch dat ze zich na vier maanden nog niet echt vrij voelde, onder meer doordat mensen in haar omgeving nooit echt ontspannen zijn.
Regel 23:
Op 14 mei 2008 werd bekend dat Kampusch het huis van haar ontvoerder gekocht heeft. Naar eigen zeggen wilde ze zo voorkomen dat het huis ten prooi valt aan vandalen of dat er rijtjeshuizen op het terrein worden gezet. Kampusch: 'Het is verwonderlijk dat ik nu voor een huis waarin ik nooit heb willen leven, stroom, water en onroerendzaakbelasting moet betalen.'<ref>{{Citeer web|url=http://www.telegraaf.nl/buitenland/1287496/__Natascha_Kampusch_koopt_eigen_gevangenis__.html |titel=Natascha Kampusch koopt eigen gevangenis.|uitgever=[[De Telegraaf]]|datum=14 mei 2008|bezochtdatum=4 november 2010}}</ref>
Op 12 juli 2009 maakte voorzitter [[Ludwig Adamovich]] van de speciale onderzoekscommissie rond de zaak-Kampusch bekend dat hij de kans zeer gering achtte dat maar één dader bij de zaak betrokken was.<ref>[[Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie|VRT]] [http://www.radio1.be Radio 1], 12 juli 2009, nieuwsuitzending van 18.00 uur</ref> Zelf hield Kampusch altijd vol dat haar ontvoerder alleen
Kampusch had haar eigen talkshow op de televisiezender [[Puls 4]]. Haar eerste interview (met [[Niki Lauda]]) werd uitgezonden op 1 juni 2008. Er werden slechts drie afleveringen van haar talkshow uitgezonden.
|