Dominicus Guzmán: verschil tussen versies

In [[Toulouse (stad)|Toulouse]] begon hij met de oprichting van een orde voor de [[preek|prediking]]. In 1215, tijdens het [[Vierde Lateraanse Concilie]] werd de orde officieel erkend door [[paus Innocentius III]] onder de naam ''Ordo Praedicatorum'', vandaar dat de dominicanen ook wel bekendstaan als 'predikheren'. In 1217 zond Dominicus zijn broeders uit naar [[Parijs]], Spanje en Italië. De broeders moesten met name aan de universiteiten van [[Universiteit van Parijs|Parijs]] en [[Universiteit van Bologna|Bologna]] [[theologie]] gaan studeren. Er ontstond een internationale [[kloosterorde|orde]] die in 1220 voor het eerst in Bologna een generaal [[kapittel]] hield. De nadruk kwam sterk te liggen op studie en het in praktijk brengen van het Woord.

 

 

Dominicus inspireerde mensen door zijn opgewekte aard, praktische instelling en scherp oog voor de tekenen van de tijd. Hij richtte een dynamische orde op met als hoofdtaken [[preek|prediking]] en zielzorg. Van Dominicus zijn behalve enkele brieven geen geschreven werken bewaard gebleven.