Anton Ent: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Linkfix
→‎Levensloop: Levensloop herschreven, werk toegevoegd
Regel 12:
 
==Levensloop==
 
Hij studeerde [[Nederlands]] aan de School voor Taal- en Letterkunde in [[Den Haag]] en aan de [[Vrije Universiteit Amsterdam]]. Hij gaf les in [[Apeldoorn (stad)|Apeldoorn]]. In zijn [[poëzie]] is geborgenheid het centrale [[thema (literatuur)|thema]]. In verband hiermee behandelt hij de thema's [[lijden]] en [[dood]], [[liefde]] en [[religie]].
Hij ging na de opleiding HBS-B en de kweekschool [[Nederlands]] studeren om erachter te komen wat het geheim van poëzie is. Eerst aan de School voor Taal- en Letterkunde te [[Den Haag]], daarna aan de [[Vrije Universiteit]] te [[Amsterdam]]. Al schrijvend en docerend zette hij deze zoektocht voort.
In zijn verhalend [[proza]] en zijn essays, met name in ''Het vierde land'', wordt het moderne levensgevoel geconfronteerd met het [[Religie|geloof]]. Anton Ent debuteerde in 1969 met de bundel ''Hagel en sneeuw''.
In 1962 richtte hij met Jan D.’t Lam het jongerentijdschrift Travee op dat in 1963 met Ontmoeting (1946-1964) fuseerde.
In 1963 trouwde hij met Marianne den Haan; zij vestigden zich in [[Rhoon]] waar hij tot 1968 werkzaam was bij het [[lager onderwijs]]. Van 1968 tot 1999 was hij docent Nederlands te [[Apeldoorn]]. Hij werd vader van drie dochters.
 
==Werk==
 
Anton Ent debuteerde in 1969 met de bundel Hagel en sneeuw. Onder zijn eigen naam publiceerde hij verhalend proza en essays. In Het vierde land en De moed om niet te schuilen legt hij uit waarom hij zich ‘agnost uit eerbied’ noemt.
Eind 1993 baarde Henk van der Ent opzien door zich te onthullen als de man achter het pseudoniem Marieke Jonkman, een dichteres die sinds 1991 veel succes had met haar bundels.
Anton Ent publiceerde onder meer in [[Maatstaf]], [[Tirade]] en [[Liter]], Marieke Jonkman daarnaast ook in [[De Gids]], Ons erfdeel, [[Dietsche Warande en Belfort]] en [[Hollands Maandblad]]. Onder eigen naam droeg [[Henk van der Ent]] literaire beschouwingen en kritieken bij in de opiniebladen [[Hervormd Nederland]], In de waagschaal, [[Roodkoper]] en Liter.
In zijn studie Wit licht rekent [[Jaap Goedegebuure]] de poëzie van Anton Ent tot de vernietigingsmystiek.
 
Hij studeerde [[Nederlands]] aan de School voor Taal- en Letterkunde in [[Den Haag]] en aan de [[Vrije Universiteit Amsterdam]]. Hij gaf les in [[Apeldoorn (stad)|Apeldoorn]]. In zijn [[poëzie]] is geborgenheid het centrale [[thema (literatuur)|thema]]. In verband hiermee behandelt hij de thema's [[lijden]] en [[dood]], [[liefde]] en [[religie]].
In zijn verhalend [[proza]] en zijn essays, met name in ''Het vierde land'', wordt het moderne levensgevoel geconfronteerd met het [[Religie|geloof]]. Anton Ent debuteerde in 1969 met de bundel ''Hagel en sneeuw''.
 
Anton Ent publiceerde zestien gedichtenbundels, afgewisseld met proza en essayistisch werk. Hij wil door middel van beelden, klanken en [[ritme]] bij de lezers gevoelens oproepen. Zijn poëzie vereist een leeshouding waarbij de lezer zich openstelt voor de evocatieve kracht van de [[taal]].