De '''metten''' zijn onderdeel van het [[getijde (gebed)|getijdengebed]]. Het woord 'metten' komt van het [[Latijn]]se woord 'matutinum', dat 'ochtend' betekent, maar de metten worden meestal 's nachtnachts of in de zeer vroege ochtendgebedenochtend gebeden. (Het aanvangstijdstip varieert van ±ongeveer 3h453.45 uur tot ±6.15 6h15uur.) Omdat ze vaak ´s nachts gebeden worden, is tegenwoordig de term ''vigilie'' ("wake") in zwang, ook in de officiële boeken van de [[abdij van Solesmes]].
De metten vormen het langste officie van het [[rooms-katholiek]]e getijdengebed, en bestaan in hun meest origineleoorspronkelijke versie uit twee [[nocturn]]en die bestaan uit elk zes psalmen[[psalm]]en en een langere lezing, de eerste uit de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]], de tweede uit de [[kerkvader]]s. 's Zondags komt daar nog een nocturn van drie lofzangen uit het [[Oude Testament]] met een [[evangelie]]lezing en het [[Te Deum]] bij. Hierbij moet worden aangetekend dat de metten in zeer veel kloosters worden ingekort, waarbij de nocturnen over twee weken worden verdeeld. In de standaard (lange) versie duren de metten op zijn minst anderhalf uur, meestal langer. In de [[Goede Week]] zijn de zogeheten ''Donkere Metten en Lauden'' nog uitgebreider.
