Federal funds rate: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Belangrijkste officiële rentetarief van de Verenigde Staten
 
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
 
[[bestand:FedfundsCAP.png|thumb|De Federal funds rate (rood) en capaciteitsbenutting van de Amerikaanse industrie (blauw)]]
De Federal funds rate is een belangrijke rentestand en de hoogte en richting wordt snel gevolgd in andere rentetarieven die banken elkaar of aan klanten in rekening brengen. Bij een dalingverlaging van de Federal funds rate zullen rentetarieven dalen waardoor er meer geleend zal worden waarmee [[Consumptie|consumptieve uitgaven]] en [[Investering|bedrijfinvesteringen]] worden gefinancieerd. Dit leidt tot meer economische activiteit en een hoge [[Bezettingsgraad (economie)|capaciteitsbenutting]]. Een rentestijging zal de economische activiteiten juist doen verminderen.
 
In de grafiek hieronder staat het verloop van de Federal funds rate sinds 1954. Het FOMC komt ongeveer acht keer per jaar bijeen en kan dan besluiten de hoogte van de Federal funds rate aan te passen of gelijk te houden. Begin 80’er jaren bereikte de Federal funds rate een hoogtepunt van bijna 20%. De Amerikaanse ecenomie was oververhit en de inflatie lag veel hoger dan gewenst. Door de rate snel op te laten lopen werd de kredietverlening beperkt en de economie koelde af waardoor een zekere normalistie van de Federal funds rate mogelijk werd. De [[kredietcrisis]] leidde juist tot een omgekeerde rente aanpassing. In september 2007 werd de rente verlaagd van 5,25% naar 4,75% en in negen volgende FOMC bijeenkomsten werd de Federal funds rate in stappen verlaagd tot 0-0,25% in december 2008.<ref name=FROMO/> Pas zeven jaar later, op 17 december 2015, werd de rente weer voor het eerst een klein beetje verhoogd naar 0,25-0,50%.<ref name=FROMO/>