Magneetzweeftrein: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Typefout gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 17:
 
== Geschiedenis ==
=== Onderzoek ===
Het idee van de magneetzweeftrein is van de [[Duitsland|Duitse]] ingenieur [[Hermann Kemper|H. Kemper]] die al in [[1935]] [[octrooi]] verkreeg. In de jaren zestig en zeventig werden zowel in [[Duitsland]] als [[Japan]] experimenten uitgevoerd met magneettreinen. In Duitsland werden in de jaren zeventig proeven verricht met beide baanconcepten (actief en passief), gesteund door de Duitse overheid (Ministerium für Forschung und Technologie). Het passieve-baanconcept werd door de firma [[Krauss Maffei]] in samenwerking met [[MBB]] (Messerschmitt-Bölkow-Blohm) onderzocht en het actieve-baanconcept door een consortium met [[AEG]], [[Siemens AG|Siemens]] en [[Brown, Boveri & Cie|BBC]]. [[Krauss Maffei]] bouwde een proefbaan in Beieren voor hun [[Transrapid]] TR01. Ook in [[Landkreis Emsland|Emsland]] werd er een testbaan gebouwd. Ook werd er een poging gedaan om dezelfde techniek te gebruiken voor een kleiner voertuig voor openbaar vervoer in de steden (Transurban). De Duitse overheid heeft de beide concepten eind zeventiger jaren geïntegreerd in de Arbeitsgemeinschaft Transrapid. De huidige Transrapid is een zweeftrein met een actieve baan. In 1991 werd verklaard dat de technologie technisch gezien klaar was voor implementatie.
 
Japan heeft met de [[SCMaglev]] in de prefectuur [[Yamanashi|Yamanashi (prefectuur)]] eveneens een testbaan.
Bij de Chinese stad [[Shanghai]] is sinds 2004 een lijn van het type Transrapid opengesteld voor het publiek. De lijn verbindt de luchthaven met het metronetwerk van de stad.
 
=== Commerciële uitbating ===
In de jaren 80 werd Maglev voor de eerste twee maal commercieel ingezet op relatief korte trajecten: Birmingham Maglev (1984-1995) in het [[Verenigd Koninkrijk]] en de M-Bahn (1989-1991) in [[Berlijn]], [[Duitsland]]. Dit bleek echter geen onderverdeeld succes.
 
Bij de Chinese stad [[Shanghai]] is sinds 2004 een lijn van het type Transrapid opengesteld voor het publiek. De lijn verbindt de luchthaven met het metronetwerk van de stad. Een jaar later opende in Japan de [[Linimo]], een magneetzweeftrein op een negen kilometer lange baan. Deze haalt echter slechts 100 km/h. In februari 2016 tenslotte ging de Incheon Airport Maglev[1] in dienst in Zuid-Korea.
 
== Voordelen ==