Diyarbakır (stad): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
dat de stad sinds 1515 "Turks" zou zijn, is dermate ongenuanceerd dat het weg kan. De waarheid is veel genuanceerder. De bevolking was een mix, de invloed van de verschillende machten wisselend
beter
Regel 26:
 
== Geschiedenis ==
Een stad op deze plaats zou al in 2000 v.Chr. bestaan hebben. In de [[3e eeuw]] stichtten de Romeinen hier de kolonie '''Amida''', genoemd naar de stad die er eerder lag. Ze werd in de [[7e eeuw]] veroverd door de [[Arabieren]] en daarna een belangrijk centrum van de [[Bakr]] (''Diyarbakır'' = land van de Bakr). De stad kwam vanaf 1515 onder [[Ottomaans]] bestuur en was van de [[16e eeuw|16e]] tot de [[18e eeuw]] een belangrijke militaire vesting en uitvalsbasis voor de vele veldtochten van de Ottomanen tegen de [[Perzen]]. Tijdens de [[Ottomaanse Rijk|Ottomaanse tijd]] was Diyarbakır als provinciehoofdstad een belangrijk administratief centrum.
 
Op 1 november [[1895]] braken na het vrijdaggebed hevige rellen uit. Doelwit waren [[Armeniërs]] en andere [[christen|christenen]]. Meer dan 3000 van hen vluchtten in kerken en onder andere het [[Frankrijk|Franse]] [[consulaat (diplomatie)|consulaat]]. Toen de rellen na drie dagen luwden, bleken minstens 1000 Armeniërs te zijn gedood. Nog eens 1000 personen werden vermist.<ref>{{en}} {{Aut|S. de Courtois}}: ''The forgotten genocide: eastern Christians, the last Arameans'' (2009), blz. 110-112. ISBN 9781593330774]</ref><ref>{{en}}[http://books.google.com/books?id=whDcogCNZs4C Online e-book])</ref> Rond 1900 was nog circa 40 procent van de bevolking christelijk. De stad had zowel een [[Armeens-katholieke Kerk|Armeens-katholieke]] als een [[Syrisch-katholieke Kerk|Syrisch-katholieke]] en een [[Syrisch-orthodoxe Kerk van Antiochië|Syrisch-jacobitische]] [[bisschop]], een [[Chaldeeuws-katholieke Kerk|Chaldeeuws-katholieke]] [[aartsbisschop]] en een [[Grieks-orthodoxe Kerk|Grieks-orthodoxe]] [[metropoliet]].<ref>{{Aut|Philip Jenkins}} - Het vergeten christendom, p. 156. ISBN 978-90-468-1042-2</ref>