Alistair MacLean: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k +int link: Nacht zonder einde
k +infobox
Regel 1:
{{Infobox auteur
'''Alistair Stuart MacLean''' ([[Glasgow]], [[28 april]] [[1922]] – [[München]], [[2 februari]] [[1987]]) was een [[Schotland|Schotse]] [[Roman (literatuur)|romanschrijver]]. Hij schreef vele spannende avonturenverhalen en succesvolle thrillers, waarvan ''[[The Guns of Navarone]]'' en ''[[Where Eagles Dare]]'' de meest bekende zijn. Soms gebruikte hij het pseudoniem [[Ian Stuart]].
| naam = Alistair MacLean
| afbeelding =
| onderschrift =
| citaat =
| volledige naam = Alistair Stuart MacLean
| pseudoniem = Ian Stuart
| beter-bekend-als =
| bijnaam =
| genoemd =
| geboren = [[28 april]] [[1922]]
| geboorteplaats = [[Glasgow]]
| overleden = [[2 februari]] [[1987]]
| overlijdensplaats = [[München]]
| land = {{XS}}
| religie =
| beroep = [[schrijver]]
| jaren-actief =
| genre = thrillers, whodunits
| stroming =
| invloeden =
| thema =
| bekende-werken = ''De kanonnen van Navarone'' (1957), ''[[Nacht zonder einde]]'' (1960), ''De genadelozen'' (1968)
| uitgeverij =
| onderscheiding =
| dbnl =
| handtekening =
| website =
| lijst =
| ander portaal =
| portaal2 =
| portaal3 =
}}
'''Alistair Stuart MacLean''' ([[Glasgow]], [[28 april]] [[1922]] – [[München]], [[2 februari]] [[1987]]) was een [[Schotland|Schotse]] [[Roman (literatuur)|romanschrijver]]. Hij schreef vele spannende avonturenverhalen en succesvolle thrillers, waarvan ''[[The Guns of Navarone]]'' en ''[[Where Eagles Dare]]'' (''De genadelozen'') de meest bekende zijn. Soms gebruikte hij het pseudoniem [['''Ian Stuart]]'''.
 
== Leven ==
MacLean was de zoon van een [[predikant]], en leerde [[Engels]] als tweede taal naast zijn moedertaal [[Schots-Gaelisch]]. Hij werd geboren in Glasgow maar bracht zijn jeugd grotendeels door in [[Daviot]], in de buurt van [[Inverness (Schotland)|Inverness]].
 
Hij ging bij de [[Royal Navy]] in 1941, en diende in de [[Tweede Wereldoorlog]]. Hij werd eerst ingedeeld op de [[raderstoomboot]] ''Bournemouth Queen'', een omgebouwd [[excursieschip]] dat geschikt was gemaakt voor [[luchtafweer]]kanonnen, en vervulde zijn dienstplicht aan de kust van [[Engeland]] en [[Schotland]].
 
Vanaf [[1943]] diende hij op de ''HMS Royalist'', een [[lichte kruiser]] uit de [[Dido-klasse]]. Op de ''Royalist'' kwam hij diverse malen in actie. In 1943 op het Atlantische oorlogstoneel, in twee [[Noordpool]]-[[konvooi]]en, en bij de begeleiding van [[vliegdekschip|vliegdekschepen]] die werden ingezet werden tegen de ''[[Tirpitz (slagschip)|Tirpitz]]'' en andere doelen bij de Noorse kust. In 1944 op het Mediterraanse oorlogstoneel, als onderdeel van de [[invasie]] van Zuid-Frankrijk; tevens hielp hij bij het tot zinken brengen van blokkadebrekers bij [[Kreta]] en het bombarderen van [[Melos]] in de [[Egeïsche Zee]]. Het verhaal gaat dat MacLean in deze periode gewond zou zijn geraakt tijdens een kanonneeroefening.{{Bron?||2010|12|13}} En in 1945, op het [[Verre Oosten]]-oorlogstoneel, tijdens het begeleiden van vliegdekschepen die ingezet werden tegen [[Japan]]se doelen in [[Myanmar|Birma]], [[Malaya (Britse Rijk)|Malaya]] en [[Sumatra]]. MacLean beweerde later dat hij op dit laatste oorlogstoneel gevangengenomen werd door de Japanners en gemarteld, maar dit is door zowel zijn zoon als zijn [[biografie|biograaf]] betiteld als [[dronkenmanspraat]]. Na de Japanse overgave hielp de ''Royalist'' bevrijde [[krijgsgevangene]]n te [[evacueren]] uit de [[Gevangenis van Changi|Changi-gevangenis]] in [[Singapore]].
 
MacLean werd in 1946 ontslagen uit de Royal Navy. Hij ging Engels studeren aan de [[Universiteit van Glasgow]], slaagde in 1953, en ging daarna werken als leraar.