Alistair MacLean: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Diamantino (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
k +int link: Nacht zonder einde
Regel 24:
Qua stijl kunnen de boeken van MacLean worden opgedeeld in vier periodes:
#''Zr.Ms.Ulysses'' tot en met ''De laatste grens''. Kenmerkend voor deze boeken is dat de boeken vanuit de derde persoon zijn geschreven, op een wat [[epiek|epische]] manier, en zich meestal afspelen in de Tweede Wereldoorlog. ''De laatste grens'' bevatte duidelijke [[filosofie|filosofische]] en morele thema’s die niet altijd even goed werden ontvangen. MacLean gooide daarop het roer om met:
# ''[[Nacht zonder einde]]'' tot en met ''[[Poolbasis Zebra]]''. Deze worden allemaal verteld vanuit de eerste persoon, zijn doorweven met een droge, bittere, zelf-minachtende humor en speelden zich af in de moderne tijd. Dit zijn de boeken met de ingewikkeldste plots, waarbij thriller- en [[detectiveverhaal|detective]]-elementen meesterlijk zijn verweven. MacLean stopte daarna drie jaar met schrijven, waarna hij terugkeerde met:
# ''Ondergang om middernacht'' tot en met ''Bereneiland'', een gevarieerde collectie van meestal nog steeds hoge kwaliteit. Sommige boeken grepen nog terug op de eerste twee periodes, maar meestal met een meer filmische benadering (niet verbazend, aangezien hij in die tijd begon met het schrijven van [[scenario|filmscenario's]]). Ten slotte:
# ''Valse start'' tot en met zijn laatste boek. Er waren geen eerste-persoonsverhalen meer en zijn [[proza]] rammelde vaak behoorlijk, met overdreven [[dialoog|dialogen]], traag beschreven scènes en slecht uitgewerkte [[personage]]s. Sommige boeken waren beter dan andere en ze verkochten allemaal redelijk goed, maar MacLean bereikte nooit meer zijn klassieke vorm.
Regel 45:
* Ontsnapt langs Krakatau (1958)
* De laatste grens (1959)
* [[Nacht zonder einde]] (1960)
* De zwarte kruisvaarder (1961)
* Booreiland X-13 (1961)