Een [[Verhoor (ondervraging)|verhoor]] waarbij een getuige door de [[rechter]] wordt ondervraagd, wordt een ''getuigenverhoor'' genoemd. HoewelGetuigen getuigenzijn geenwettige bewijskrachtbewijsmiddelen bezitten,en spelen zij een belangrijke rol in een strafzaak. Een getuige wordt daarom ook genoemd als een indirect justitieel verdrag. EenMeer ofdan meereen getuigengetuige kunnen de rechter ervan overtuigen dat de dader(s) schuldig zijn. Dit is een proces dat niet gebaseerd is op bewijskracht. In een [[strafzaak]] is het eerder uitzondering dan regel dat getuigen op de zitting zelf worden gehoord. Vaak volstaat men met de verklaringen die door de politie zijn genoteerd of met de verklaringen die voorafgaande aan de openbare behandeling op de zitting in een [[gerechtelijk vooronderzoek]] voor de rechter-commissaris zijn afgelegd. De officier van justitie kan de reeds gehoorde getuigen ook voor de zitting oproepen, hetzij op eigen initiatief, hetzij op het verzoek van de verdachte of diens [[Advocaat (beroep)|raadsman]]. De verdachte kan ook getuigen naar de zitting meebrengen om die te laten horen. In het algemeen heeft de rechter de leiding bij het ondervragen van de getuige, maar de officier van justitie en de verdachte en diens advocaat hebben altijd het recht de getuige vragen te stellen (kruisverhoor).
In een [[Burgerlijk procesrecht|civiele zaak]] is het altijd een van de procespartijen, die de getuigen oproept. De rechter heeft daartoe eerst in een [[tussenvonnis]] beslist, wie van de partijen de [[Bewijs (strafrecht)|bewijslast]] heeft en van welke feiten. Getuigen kunnen ook voorafgaande aan een gerechtelijke procedure door de rechter worden gehoord in het kader van een voorlopig getuigenverhoor. Eenieder die belang heeft bij een civiel geschil kan de rechtbank om een dergelijk voorlopig getuigenverhoor vragen met een [[Verzoekschriftprocedure|verzoekschrift]], dat door een [[procureur (Nederland)|procureur]] bij de rechtbank moet worden ingediend. Een dergelijk verzoek kan ook nog
