Versie van 22 dec 2015 22:54 bewerken Olivier Frederik F. (overleg \| bijdragen) 560 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 3 jul 2016 16:05 bewerken ongedaan maken WezyBot (overleg \| bijdragen) 910 bewerkingen k {{{direkteur}}} => {{{directeur}}} Nieuwere bewerking →
Regel 2: '''Beenderporselein''' (van het Engelse ''bone china'') of '''ivoorporselein''' is een [[porselein]]soort van hoge kwaliteit, gemaakt volgens een speciaal procedé. Het procedé is uitgevonden in 1749, door Thomas Frye, kunstenaar en technisch ~~direkteur~~directeur van de Bow porselein fabriek in Engeland. Later werd dit procedé door Spode verder ontwikkeld. De voor porseleinaarde (de klei) gebruikelijke grondstoffen, [[kaolien]], [[veldspaat]] en [[kwarts]] worden vermengd met 40 tot 50% as van runderbeenderen ([[calciumfosfaat]]). Hierdoor ontstaat het sterkste porselein dat er is en krijgt het een specifieke [[ivoor]]kleurig (een geelachtig wit) uiterlijk. Beenderporselein kan door haar samenstelling worden gebakken bij een [[temperatuur]] van ongeveer 1250°C, hetgeen lager is dan bij gewone porselein. Om die reden wordt ook wel van 'zachte' porselein gesproken. Beenderporselein is transparant: het laat licht door. Alhoewel beenderporselein dus een Engelse uitvinding is, wordt het thans ook in andere landen zoals Duitsland, Japan en Indië gemaakt en is China de grootste producent ervan geworden.

Beenderporselein: verschil tussen versies