Leverbot: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 39:
Daardoor is er vrijwel geen ervaring met de diagnose en behandeling van leverbot in de meeste gezondheidscentra.
De gouden standaard voor vaststelling van besmetting bij mens geschiedt door aanwezigheid van een of meerdere een eitjes in ontlasting aan te tonen. Een standaard enkelvoudige wormentest is daarvoor niet geschikt. Alleen specifieke wormentesten waarbij er over een langere periode gekeken wordt naar eitjes in het '''bezinksel''' zijn daarvoor bruikbaar. In tegenstelling tot andere wormeneitjes zijn Leverbot-eitjes zwaarder dan water.
Specifieke klachten door besmetting zijn niet bekend, het is een opeenstapeling van generieke klachten rondom de maag-darm-lever en stofwisseling, door de aanwezigheid van de leverbot in lever- en galwegen waaronder moeheid, galstuwing (jeuk) en vettige brei-achtige ontlasting. In een verder gevorderd stadium van besmetting verspreiden de wormen zich ook naar andere delen van het lichaam en klachten veroorzaken zoals gezwollen bindweefsel (onderbuik, oksels, binnenkant liezen, voetzolen) vermoedelijk als reactie op ei-productie.
Regel 46 ⟶ 45:
Doordat dit soort klachten zeer algemeen zijn en niet gepaard gaan met koorts of gewichtsverandering en er vrijwel geen afwijkend bloedbeeld is, maakt de diagnose en vaststelling van leverbot-besmetting bijzonder lastig. De klachten worden nog al eens afgedaan als psychosomatische of stress gerelateerd.
Standaard wormenmedicatie Mebendazol is '''niet''' effectief. Het voorgeschreven medicatie is Triclabendazol. Patiënten dienen over een langere periode gevolgd worden door regelmatige controle van de ontlasting op leverbot-etjes.
[[Bestand:FasciolaHepaticaEi-M-040860.png|links|miniatuur|Leverbot (Fasciola Hepatica) ei
| |||