Sykes-Picotverdrag: verschil tussen versies

Het Britse mandaat over Irak bleek even impopulair bij de bevolking als het Franse over Syrië. Ook in Irak brak in de zomer van 1920 een heftige volksopstand uit, geleid door een coalitie van stamhoofden, [[soennitisch]]e notabelen en [[sjiitisch]]e geestelijken. De opstand werd met behulp van de Britse [[Royal Air Force]] in bloed gesmoord. Met name terreurbombardementen van de Britse luchtmacht tegen de inheemse burgerbevolking bleken hierbij zeer effectief, mede door het gebruik van [[mosterdgas]]. Dit maakte grote indruk op de militaire experts van die tijd en leidde ertoe dat het bombarderen van burgerdoelen overal in Europa als de strijdwijze van de toekomst werd gezien.{{Bron?||2013|08|03}} <ref>Geoff Simons, ''Iraq: From Sumer to Saddam'' (1994)</ref> <ref>Geoff Simons ''Iraq: From Sumer to post-Saddam'' (2004)</ref> <ref>[Lawrence James, ''The Rise and Fall of the British Empire'' (1994)]<ref>Niall Ferguson, ''The War of the World: History's Age of Hatred'' (2006)]</ref> <ref>Anthony Clayton, ''Deceptive Might': Imperial Defence and Security, 1900-1968''in Judith M. Brown en Wm. Roger Louis (red.), ''The Oxford History of the British Empire'' Volume 4 ''The Twentieth Century''(1999)</ref>