Legenda aurea: verschil tussen versies

Toen de [[Middeleeuwen]] op hun eind liepen, werden vele van deze legenden ongeloofwaardig bevonden, omdat de 'traditie' aan gezag verloor ten gunste van de [[Renaissance-humanisme|humanistische]] bestudering van de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]] en dan vooral van het in het Grieks geschreven [[Nieuwe Testament]]. De ''Legenda aurea'' heeft daarom de [[Reformatie]] én de [[Contrareformatie]] niet overleefd, maar bleef wel voortleven in de uitdrukking 'de hele santenkraam', waarmee zowel de beelden en schilderingen van de heiligen die de middeleeuwse kerken sierden alsook de legenden die over hen verteld werden, bedoeld waren. Toch is deze 'gouden gids' van blijvend historisch en [[iconografie|iconografisch]] belang, omdat veel middeleeuwse beeldhouwwerken, teksten en schilderingen slechts te begrijpen zijn met kennis van deze ''Legenda aurea''. De ''Legenda aurea'', gedurende de vijftiende eeuw ook wel 'het Passionael' genoemd naar de vele lijdensgeschiedenissen, behoorde tot de meest gelezen en gebruikte boeken uit de late Middeleeuwen.

 

 

==Literatuur en links==