Mobilofoon: verschil tussen versies

Een '''mobilofoon''' is een radiotelefooninstallatie voor gebruik in voertuigen voor het onderhouden van de verbindingen met een [[vaste post|basisstation]] en tussen de voertuigen onderling. De mobilofoon is begin jaren 30 van de twintigste eeuw ontstaan voor militair gebruik. Vanaf midden jaren dertig werden in Nederland ook mobilofoons aan hulpdiensten en bedrijven verkocht, maar slechts in geringe aantallen. Bij het uitbreken van de [[Tweede Wereldoorlog in Nederland]] waren er ca. 150 in gebruik. Na de Tweede Wereldoorlog werd het een algemeen verbreid communicatiemiddel. Het gebruik van mobilofoons is aan vergunningen gebonden. In Nederland worden deze uitgegeven door het [[Agentschap Telecom]]. Particuliere mobilofoonnetten hebben over het algemeen een beperkte grootte, omdat er tussen de mobiele post en het basisstation een directe radioverbinding mogelijk moet zijn. Mobilofoons zenden en ontvangen in het algemeen op frequenties in de VHF- en UHF-band. Op deze frequenties kunnen afstanden tot enkele tientallen kilometers betrouwbaar worden overbrugd.