Londonkracht: verschil tussen versies

Verder nemen de londonkrachten in sterkte toe naarmate het atoom of de molecule groter is. Dit komt doordat grotere moleculen makkelijker polariseerbaar zijn vanwege hun omvangrijkere elektronenwolk. Dit is bijvoorbeeld te zien aan de reeks [[Halogeen|diatomische halogenen]], van klein naar groot: [[difluor]] (F₂), [[dichloor]] (Cl₂), [[dibroom]] (Br₂) en [[di-jood]] (I₂). Difluor en dichloor zijn bij kamertemperatuur gassen, terwijl dibroom een vloeistof is en di-jood een vaste stof. De trend van stijgende londonkrachten met stijgende polariseerbaarheid verklaart ook het stijgend kookpunt van de alkanen met stijgende lengte van de koolstofketen: daar waar [[methaan]] en [[ethaan]] gassen zijn, is [[n-pentaan|''n''-pentaan]] een vloeistof en zijn [[octadecaan]] en [[eicosaan]] vaste wasachtige stoffen. Onderstaande grafiek geeft de trend weer:

 

 

{{Navigatie intermoleculaire krachten}}