Hideki Tojo: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
59R (overleg | bijdragen)
59R (overleg | bijdragen)
Regel 172:
[[Bestand:Tojo at IMTFE.png|{{largethumb}}|Tojo op zijn proces]]
=== Aanloop ===
Op 3 mei 1946, begon het proces tegen oorlogsmisdadigers tijdens WO II. Hideki zat al die tijd al in de gevangenis van [[Sugamo-gevangenis]] (巢鴨拘置所)en een tijdje ervoor in de gevangenis van [[Omori]] waar ze slecht werden behandeld. Hideki's vrouw mocht haar man elke week twee keer bezoeken. Voor velen was de aanwezigheid van Hideki Tōjō een eer. Zoals bijvoorbeeld luitenant-kolonel [[Kenworthy]] die de leiding had over het aanwezige poltiekorps dat de orde tijdens het proces moest handhaven. In een artikel van een Japanse krant schrijft Kenworthy dat hij nooit de indruk had dat hun relatie die van gevangenen en bewaker was. Hij vond het eerder een meester-leerling relatie. Hideki, stelde Kenworthy, heeft hem geduld en verdraagzaamheid bijgebracht. Ook voor andere gevangen was Tōjō een licht in de duisternis, iemand die de moraal hoog hield en zijn medegevangenen steunde in de moeilijke tijden.
 
De hoofdaanklager, [[Joseph Keenan]], kon maar weinig animo in het proces krijgen en door de vele nodige vertalingen was het hele gebeuren een slaapverwekkende vertoning. Buiten op de eerste dag waar de later gek verklaarde dokter Okawa, Hideki een klap op het hoofd gaf, hing er in het gerechtsgebouw maar een gespannen en gestresseerde sfeer. Tijdens de ondervraging van Hideki Tōjō kreeg de buitenwereld het beeld van een sympathiek en imposant man te zien. In tegenstelling tot de stijve aanklager was Hideki ontspannen doorheen het hele proces, maar achter zijn zorgvuldig opgebouwde muur van geduld bleek een heel ander persoon te zitten. Iemand die het einde zo snel mogelijk tegemoet wou gaan.