Hideki Tojo: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
59R (overleg | bijdragen)
→‎De eerste grote nederlaag: was nog niet onafhankelijk
59R (overleg | bijdragen)
Regel 136:
Maar rond die tijd werd Hideki zelf het slachtoffer van een proces dat hijzelf altijd had gesteund. Vroeger was hij van mening dat het goed was dat het leger soms eens actie ondernam zonder politieke interventie. Maar nu begon dit systeem zich tegen hem te wreken. Als de premier geen stem heeft in het beslissen van sommige militaire acties dan kan een land geen oorlog winnen, vond hij zelf na de oorlog. De reden waarom hij in de speech geen melding had gemaakt van de nederlaag was dat hij zelf pas een maand later op de hoogte was gebracht van deze mislukking.
 
In de kranten en op de radio werd Hideki evenwel ten hemel geprezen. Veel tijd bracht hij door met het bezoeken van oorlogsfabrieken, vissersdorpen etc... Overal waar hij kwam was men onder de indruk van zijn uitstraling. Ook zijn persoonlijk motto, hard werken en je komt er wel, werd overal verspreid. Bijvoorbeeld toen vissers van een visserij klaagden over een tekort aan [[benzine]] riep hij luidkeels:
<blockquote>"Benzine, Benzine. Wie geeft er nu om benzine. Sta gewoon vroeger op!" </blockquote>
Hij had zelfs de tijd om een geallieerden gevangenenkamp te bezoeken. Getuigen van dit bezoek omschreven hem als een vriendelijk uitziende oude man die wel degelijk gaf om het lot van de gevangenen.
 
Het werd stilaan duidelijk dat Japan meer verliezen begon te tellen dan overwinningen. In Japan zelf werd alles stil gehouden door de pers om het moreel niet nog meer naar beneden te halen. De redevoeringen van Hideki veranderden ook in toon, hij verkondigde na nog meer verliezen van Japan dat als men de oorlog zou verliezen dat dit zou komen door een verdeelde publieke opinie. Tōjō zag dat het slecht ging met de natie, mede door een verdeelde mening tussen de marine, het leger en de politici. Hij wou dit probleem verhelpen maar zag maar weinig of geen oplossingen. En dus zocht hij toevlucht tot [[Mamoru Shigemitsu]], voormalig ambassadeur in Londen. Misschien kon Hideki door het verbeteren van de relaties met de andere Aziatische landen de Japanse natie militair versterken. Maar [[Brits-Indië]], in wie Hideki de grootste potentiële bondgenoot zag weigerde enige associatie met Japan.{{Bron?||2013|05|07}} Ook de andere Aziatische landen waren onvermurwbaar en bogen niet voor Japan.