Mechanische spanning: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Label: Misbruikfilter: Schuttingtaal
Pingel (overleg | bijdragen)
Versie 46699270 van 141.135.66.236 (overleg) ongedaan gemaakt.
Regel 13:
==Tensorgrootheid==
[[Afbeelding:Stress tensor.png|thumb|250px|right|In een continuüm (blauw) waarop bepaalde krachten werken kan de spanningstoestand op een bepaald punt benaderd worden met een kubusje.]]
Mechanische spanning werkt op een oppervlak. Als de spanning [[loodrecht (meetkunde)|loodrecht]] op het oppervlak van een voorwerp werkt, spreekt men van [[normaalspanning]]. Dit is in de natuur meestal niet het geval, de spanning staat meestal onder een (niet loodrechte) (pipi) hoek met het oppervlak van het voorwerp waar de spanning op werkt. De spanning kan in dat geval verdeeld worden over drie componenten, in elke ruimtelijke dimensie één. De component loodrecht op het oppervlak is de normaalspanning, de componenten [[evenwijdig|parallel]] aan het oppervlak zijn de [[schuifspanning]]scomponenten (aangegeven met ''τ'').
 
In de [[continuümmechanica]] is de spanningstoestand op een bepaald punt in een [[Continuüm (natuurkunde)|continuüm]] te benaderen door dit punt als een [[infinitesimaal]] klein kubusje te zien. Op alle zijden van het kubusje staat een bepaalde spanning, te verdelen in drie componenten. Als we aannemen dat de kubus in evenwicht verkeert, is de spanning op parallelle zijden gelijk, zodat drie zijden overblijven met elk drie componenten. Deze in totaal negen componenten kunnen in een drie bij drie [[tensor]] worden gezet: