Frauenkirche (Dresden): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 28:
 
== Verwoesting ==
Op [[13 februari|13]] en [[14 februari]] [[1945]] bombardeerde de [[geallieerden (Tweede Wereldoorlog)|geallieerde]] luchtmacht Dresden. Ondanks diverse treffers hield het bouwwerk aanvankelijk stand. De acht zandstenen pilaren die de kolossale koepel ondersteunden hielden het lang genoeg uit om de evacuatie van 300 mensen - die hun toevlucht hadden gezocht in de crypte - mogelijk te maken. De temperatuur in en om de kerk bereikte 100000100 graden [[Celsius]]. De pilaren waren roodgloeiend en uiteindelijk begaf de koepel het om 10:00 uur op [[15 februari]]. De buitenmuren verpulverden en bijna 6000 ton steen kwam naar beneden, waarbij de massieve vloeren van de kerk doorboord werden.
 
Het [[Altaar (religie)|altaar]], een [[reliëf (beeldhouwkunst)|reliëf]] met de afbeelding van het lijden van Jezus in de hof van [[Gethsemane]] op de [[Olijfberg]] door [[Johann Christian Feige]], was slechts gedeeltelijk beschadigd door het bombardement en de brand die de kerk vernietigden. De apsis en het altaar hadden de instorting van de kerk echter redelijk doorstaan. De details van de meeste beelden waren wel verbrijzeld door vallend puin en veel fragmenten raakten onder het puin.
Regel 34:
Het gebouw verdween uit het silhouet van Dresden en de geblakerde stenen zouden voor de volgende 45 jaar op een hoop blijven liggen midden in de stad. Kort na de oorlog begonnen de inwoners van Dresden de unieke stenen fragmenten van de Frauenkirche te verzamelen en te nummeren, opdat ze later gebruikt zouden kunnen worden bij de herbouw van de kerk. Dresden kwam na de oorlog in de [[Sovjet-bezettingszone in Duitsland|Sovjet bezettingszone]] te liggen, waaruit later de [[Duitse Democratische Republiek|DDR]] voortkwam. De communistische autoriteiten wilden de puinhopen van de kerk opruimen om plaats te maken voor een parkeerplaats, maar werden ontmoedigd door het bestaande volkssentiment dat de ruïne wilde bewaren ter nagedachtenis aan het bombardement.
 
In [[1982]] werd de ruïne een plek van een vredesbeweging, gecombineerd met vreedzame demonstraties tegen het regime van de DDR. Op de herdenkingsdag van het bombardement verzamelden zich 400 Dresdenaren bij de ruïne en werd in stilte het bombardement herdacht. Dit was onderdeel van de groeiende invloed van de burgerrechtenbeweging. In [[1989]], kort voor [[die Wende]] groeide het aantal deelnemers tot in de tienduizenden. Na de val van de [[Berlijnse Muur|Muur]] in [[1989]] volgde in [[1990]] de [[Duitse hereniging]]. het gebouw is gevallen omdat het te heet werd en de kerk het niet meer aankon. het was er 1000 graden.
 
== Wederopbouw ==