Burgerlijk Wetboek (Nederland): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
inleiding iets aangevuld - mag wel bij zo'n lang artikel |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 12:
De commissie die zich op het burgerlijk recht richtte stond onder leiding van [[Hendrik Constantijn Cras]]. Hij streefde naar een wetboek dat zo veel mogelijk zou voorkomen dat de beslissing in geschillen afhankelijk was van willekeur van rechters. De wetten zelf moesten de uitspraak in alle geschillen bepalen. Als bronnen gebruikte Cras in de eerste plaats het [[natuurrecht]] van de [[Stoa]], waarbij hij zich liet inspireren door de geschriften van [[Marcus Tullius Cicero]]. Daarnaast gebruikte hij het Romeinse recht, het geschreven Nederlandse recht en het ongeschreven Nederlandse recht. Ook nam hij de ''Inleydinge tot de Hollantsche rechtsgeleertheit'' van [[Hugo de Groot (rechtsgeleerde)|Hugo de Groot]] ter harte.
Deze ''Inleydinge tot de Hollantsche rechtsgeleertheit'' was een leerboek, dat op een aantal punten (zoals op dat van het bewijsrecht) onvolledig was. Het ging uitsluitend uit van het [[Holland]]se recht, en niet van het recht in andere gewesten. Toch waren andere gewesten, met name [[Gorecht (streek)|Groningen]] en de [[
Op 24 mei 1806 sloot de Bataafse Republiek een [[verdrag]] met [[Frankrijk]], waarin werd vastgelegd dat het land een [[constitutionele monarchie]] zou worden. Er werd een nieuwe [[Grondwet]] vastgesteld en de eerste constitutionele [[koning (titel)|koning]] was een jongere broer van Napoleon Bonaparte: [[Lodewijk Napoleon Bonaparte|Lodewijk Bonaparte]].
|