Kruisiging: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Methode: laten raden is niet E |
|||
Regel 5:
==Methode==
Tegenwoordig wordt aangenomen dat het vastbinden van de ledematen met een touw de meest gebruikte methode was: het vastnagelen zou voorbehouden zijn aan de ernstigste gevallen. Bij kruisiging waren verschillende doodsoorzaken mogelijk: meestal stierf het slachtoffer uiteindelijk door [[verstikking]], doordat het volle lichaamsgewicht aan de armen hangt en deze omhoog gestrekt zijn, wordt het steeds moeilijker om te ademen.<ref>[http://home.solcon.nl/sbvdm/kruisiging.htm Onderzoek door Prof. Dr. B. Smalhout, voormalig hoogleraar anesthesiologie en hoofd Instituut voor Anesthesiologie Rijksuniversiteit Utrecht]</ref><ref>Matthew W Maslen & Piers D Mitchell, ''Medical theories on the cause of death in crucifixion'', Journal of the Royal Society of Medicine, 2006 99: 185-188 </ref> Misschien kon een slachtoffer ook sterven door een [[hartstilstand]], een fysieke [[shock]] of [[Dehydratie (geneeskunde)|uitdroging]]. Het [[bloedverlies]] door vastnagelen is gering. Er werd begonnen met een flinke afranseling om de spieren te verzwakken. Het slachtoffer kreeg de dwarsbalk van het kruis op de schouders gebonden en moest zo naar de executieplaats lopen
Volgens de Joodse wet ([[Deuteronomium]] 21:23) mocht een veroordeelde niet 's nachts blijven hangen. De twee misdadigers die volgens het Nieuwe Testament met [[Jezus (traditioneel-christelijk) |Jezus]] gekruisigd zouden zijn, werden aan het einde van de dag dan ook gedood door hun benen te breken zodat ze zich niet meer konden oprichten en versneld stikten (Jezus was zelf al eerder gestorven).
|