Betacam: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
linkfix, indeling |
||
Regel 1:
[[Bestand:Betacam SP Camcorder 01 KMJ.jpg|thumb|250px|Betacam SP-videocamera]]
'''Betacam''' is een 12,7 [[Millimeter|mm]] ([[Inch|½"]]) brede videoband en analoog videoformaat, ontwikkeld en gelanceerd door [[Sony Corporation|Sony]] in [[1982]]
Betacam werd de facto beschouwd als de standaard in de professionele uitzendwereld. Een concurrerend systeem is bijvoorbeeld MII van Panasonic. Betacam bestaat zowel in een [[analoog|analoge]] versie (Betacam en Betacam SP) als in een [[digitaal|digitale]] versie (Digital Betacam, Betacam SX, Betacam IMX).
Regel 6:
Betacam werd vooral gebruikt in nieuwsomgevingen; zo kunnen nieuwsonderwerpen met een speler en een recorder zeer makkelijk gemonteerd worden. Tegenwoordig wordt er digitaal gewerkt met Sony [[XDCAM]].
== Voordelen ==
Voordelen van Betacam zijn vooral:
* Robuuste uitvoering van de machines met daardoor lage uitval- en storingspercentages.
Regel 13 ⟶ 14:
* In nieuwsomgevingen worden Betacam SP-banden gebruikt in Betacam SX-machines, waardoor een SP-band een dubbele lengte krijgt. Waar een Betacam SP-band normaal 30 minuten zou zijn, wordt deze in een SX-machine opeens 60 minuten.
== Toekomst ==
Inmiddels is Sony overgegaan op
==
De consumentenversie van Betacam, de '''[[Betamax]]''', heeft in de [[1980-1989|jaren tachtig]] samen met [[Video 2000]] en [[VHS (video)|VHS]] gestreden om de standaard voor [[videorecorder]]s. Deze strijd werd uiteindelijk gewonnen door het VHS-systeem. Bepalend hiervoor waren de kosten voor afspeelapparatuur, en de beschikbare opnameduur. Betamax was kwalitatief beter vanwege de hogere resolutie (250 lijnen tegenover 240 lijnen), betere geluidskwaliteit, en een stabieler beeld. Betamax videorecorders waren tevens meer robuust dan VHS.
{{Navigatie multimediaopslag}}
Regel 22 ⟶ 24:
[[Categorie:Opslagmedium]]
[[Categorie:Sony Corporation]]
[[Categorie:Videoapparatuur]]
|