Humanistische psychologie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
KehppKukkieBot (overleg | bijdragen)
k →‎Behandeling en training: spelfout weg, replaced: gebruik gemaakt → gebruikgemaakt met AWB
Leopard (overleg | bijdragen)
k cosmetisch
Regel 1:
De '''humanistische psychologie''' of '''Third Force Psychology''' was een reactie op het [[behaviorisme]] en de [[psychoanalyse]]. De beweging is opgericht door [[Carl Rogers|Carl R. Rogers]] en [[Abraham Maslow|Abraham H. Maslow]]. De humanistische [[School (stroming)|school]] in de [[psychologie]] is vaak meer [[Filosofie|filosofisch]] dan psychologisch. Het is een van oorsprong Amerikaanse stroming die ook in Europa veel invloed heeft.
 
Abraham Maslow was van origine [[Behaviorisme|behaviorist]]. Toen hij aan de wieg van zijn eerstgeborene stond, kon hij niet geloven dat zijn kind niet meer was dan de dieren waarmee hij in zijn laboratorium experimenteerde. Van toen af zocht hij naar een nieuwe benadering. In 1954 deed hij een oproep aan zijn collega-psychologen om zich te verenigen en samen een nieuwe psychologie te ontwikkelen.
 
Maslow verwerpt het streven naar wetmatigheden en gaat daarentegen uit van theorieën gebaseerd op het [[bewustzijn]] en de vrije wil van de mens. Mensen zijn in staat eigen keuzen te maken. Hierdoor wordt gefocust op de gehele ''unieke mens'', in plaats van op bepaalde onderdelen ervan. De psychologie moet volgens hem mensen helpen zichzelf te ontplooien.
 
De humanistische psychologie heeft een positieve blik op de menselijke aard. Er wordt uitgegaan van het idee dat mensen een aangeboren drang hebben tot [[zelfactualisering]]; de mens kan verder kijken dan zijn dierlijke instincten en kan zich engageren in creatieve activiteiten die zowel zijn welzijn als die van de [[Maatschappij (wereld)|maatschappij]] verbeteren. Humanistische psychologie houdt zich vooral bezig met [[Ontwikkelingsleer (psychologie)|ontwikkelingsleer]], [[psychotherapie]] en trainingen van gezonde en [[Psychische aandoening|geesteszieke]] cliënten.
 
Het is onjuist [[Modern humanisme|humanisme]] en humanistische psychologie op een lijn te stellen. Humanisme is een niet-godsdienstige [[Wereldbeeld|wereldbeschouwing]] die de menselijke waardigheid, vrijheid en [[persoonlijkheid]] vooropstelt. Gelet op deze drie pijlers is er wel enige verwantschap.
 
== Ontwikkeling ==
De humanistische psychologie had in de 70er jaren zeventig van de vorige eeuw veel succes. Dat kwam gedeeltelijk door haar het door haar gepresenteerde uitzicht op een zinvol leven waarin de mens zich optimaal zou kunnen verwezenlijken.
 
[[Humanistische therapie]] is gebaseerd op het positiveren van negatieve denkbeelden van mensen. Ze heeft bijgedragen aan moderne vormen van psychotherapie en de concepten over het zelf en anderen in de [[westerse cultuur]].
 
{{citaat|Een nieuwe versie aangaande de mogelijkheden en de bestemming van de mens is bezig baan te breken; dat heeft veel consequenties, niet alleen voor onze opvoedingsideeën, maar ook voor de wetenschap, de politiek, de literatuur, de economie, de religie en zelfs voor onze ideeën over de niet-menselijke wereld|<small>Abraham H. Maslow</small>}}
 
Regel 19:
 
== Behandeling en training ==
Bij de behandeling van [[Neurose|neurotische]] personen wordt vaak gebruikgemaakt van de denkbeelden van Carl Rogers over non-directieve, [[cliëntgerichte psychotherapie]]. Bekende trainingen vanuit de humanistische psychologie zijn de [[sensitivitytraining]] en de [[encounter]]groepen. De trainingen zijn bedoeld om de deelnemers meer inzicht te geven in de eigen persoonlijkheid en hun functioneren in een groep. [[Biofeedback]], [[meditatie]] en [[hypnose]] kunnen deeluitmakendeel uitmaken van de gehanteerde technieken.
 
== Belangrijke vertegenwoordigers van de Humanistische psychologie ==