Ukiyo-e: verschil tussen versies

De Japanse prentkunst komt voornamelijk voort uit een volkskunst en was voortdurend onderworpen aan de grillen van de markt en de mode. Hoewel de prenten van grote artistieke kwaliteit zijn, werden ze op [[massaproductie|industriële schaal]] vervaardigd door professionele drukkers die een grote mate van vakmanschap bezaten. Hoever de invloed van de kunstenaar daarbij reikte, is niet bekend. Sommige ontwerpen werden voorzien van uitgebreide kleurvoorschriften, van andere prenten zijn versies met verschillende kleurstellingen bekend. Ook is bij verschillende exemplaren van dezelfde houtsnede soms de slijtage van het houtblok zichtbaar.

 

De kunstvorm kwam tot volle wasdom in het [[Edo (Japan)|Edo]] van de [[Tokugawa-shogunaat|Tokugawa]]'s, die alle edelen verplichtte een gedeelte van de tijd in de hoofdstad door te brengen en hen bovendien vrede oplegde. De motieven worden dan ook bepaald door de geneugten van de edelen, bekende [[Kabuki]] spelers en [[Noh]]-dansers in hun bekendste rol, minnekozende paren die door een dienstmeid worden gadegeslagen ([[Sugimura Jihei]], tussen [[1680]] en [[1697]]), en vele, vele schonen in elegante kimono's.

 

 

== Productie ==

Nadat de kunstenaar zijn ontwerp had vervaardigd, werd het op een gladgeschuurd houtblok geplakt, waarna eerste de grove vorm werd uitgesneden en later de details werden uitgewerkt. Voor een prent zijn meerdere blokken nodig, een voor elke kleur, die "register moesten houden", dat wil zeggen, precies over elkaar passen. Hier speelde het vakmanschap van de houtsnijders een grote rol. Nadat de grove contouren zijn uitgesneden, werden verschillende proefdrukken gemaakt, die dan werden gebruikt om de blokken voor de verschillende kleuren te snijden.