Wim Henneicke: verschil tussen versies

Henneickes vader was een Duitser. Zelf is hij officieel altijd stateloos gebleven, maar hij werd geboren en groeide op in Nederland. Na zijn schoolperiode werkte Henneicke drie jaar als leerling-timmermanszoon en vervolgens drie jaar in het magazijn van de [[Amstel (bier)|Amstelbrouwerij]]. Daarna werkte hij nog een jaar op de markt en vervolgens is hij taxichauffeur en stofzuigerverkoper. Op 15 mei 1940, de dag van de Nederlandse overgave aan de Duitser, treedtradd hij voor de derde keer in het huwelijk.<ref>Ad Van Liempt. ''Kopgeld: Nederlandse premiejagers op zoek naar joden'' (2002). Amsterdam: Uitgeverij Balans, p.113-116</ref>

In de loop van de oorlog begintbegon Henneickes bij te klussen bij de [[Sicherheitsdienst]]. Zo werd hij belast met de inbeslagname van goederen van opgepakte Joden Pas in april 1942 werd hij lid van de [[Nationaal-Socialistische Beweging]]. Twee maanden later trad hij in dienst van de Duitse roofbank [[Lippmann, Rosenthal & Co. (Sarphatistraat)]].<ref>Van Liempt, p.119</ref> Deze bank was door de Duitsers opgericht om Joods bezit (geld, waardepapieren en waardevolle bezittingen) systematisch te registreren en vervolgens te roven. Via deze bank plukten de nazi's de Nederlandse Joden systematisch kaal alvorens ze te deporteren. Henneicke gaf leiding aan de naar hem vernoemde Colonne Heinnecke.

De Duitsers waren vanaf juni 1942 begonnen met de deportatie van de Joodse bevolking via [[Westerbork]] naar vernietigingskampen in [[Polen]]. In het begin van 1943 begon er enige stagnatie op te treden, omdat steeds meer Joden zich aan de deportaties probeerden te onttrekken, bijvoorbeeld door onder te duiken. De Duitsers besloten een premiesysteem in te stellen. De Colonne Henneicke bestond uit dertig en later vijftig Nederlanders, die in de periode van maart tot oktober 1943 verantwoordelijk waren voor de opsporing van een geschat aantal van acht- tot negenduizend Joden, waarvan de meeste omkwamen.<ref>Van Liempt, p.54-55</ref> Henneicke zelf was een van de fanatiekste jagers en weet een groot aantal Joden op te sporen. Na de ontbinding van de Colonne blijftbleef hij in dienst van de bank, maar over zijn precieze activiteiten in zijn laatste jaar is weinig bekend.<ref>Van Liempt, p.339</ref>

Na [[Dolle Dinsdag]] zocht hij toenadering tot de illegaliteit en verstrekte hij hen inlichtingen over de Sicherheitsdienst. Waarschijnlijk probeerde hij in een goed blaadje te komen, om na de oorlog strafvervolging te ontlopen. Die bevrijding maakt Henneicke echter niet meer mee, want op 8 december 1944 schiet een onbekend gebleven lid van de ondergrondse hem dood op de Hogeweg in de buurt van zijn huis in Amsterdam.<ref>Van Liempt, p.340</ref>

{{DEFAULTSORT:Henneicke., Wim}}