Versie van 6 mrt 2016 20:04 bewerken Olivier Frederik F. (overleg \| bijdragen) 560 bewerkingen →‎Achtergrond: Vooral het verlies van België, een land met vruchtbare landbouwgrond was voor Frankrijk moeilijk te aanvaarden. ← Oudere bewerking		Versie van 6 mrt 2016 20:11 bewerken ongedaan maken Olivier Frederik F. (overleg \| bijdragen) 560 bewerkingen →‎Achtergrond: Napoleon wist dat sinds zijn nederlaag in Rusland zeker niet de hele bevolking hem nog steunde. Wel was hij geliefd en gerespecteerd bij veel militairen. Nieuwere bewerking →
Regel 45: Vanuit Elba, waar Napoleon in mei 1814 aankwam, bleef de keizer een bedreiging voor het [[Ancien Régime]] van Frankrijk en heel Europa. In Frankrijk heerste grote onvrede over het [[Verdrag van Parijs (1814)\|Verdrag van Parijs]] waarbij het land [[België]], de haven van [[Antwerpen]] en alle andere gebieden verloor die het na 1 januari 1792 had veroverd. De Europese grootmachten [[Keizerrijk Oostenrijk\|Oostenrijk]], [[Pruisen]], [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland\|Groot-Brittannië]] en [[Keizerrijk Rusland\|Rusland]] ruzieden in [[Wenen]]. Er werd zelfs met oorlog gedreigd. Napoleon ~~voorzag~~hoopte dat zijn terugkeer naar Frankrijk een ~~volksopstand~~opstand tegen ~~het nieuwe~~Lodewijk ~~regime~~XVIII zou ontketenen. Ook kon hij met de ~~teruggekeerde~~uit ~~Franse~~Rusland ~~oorlogsgevangenen~~teruggekeerde ~~snel~~krijgsgevangenen een nieuw leger van ervaren veteranen samenstellen. De dreiging van Napoleon was zo groot dat in [[Parijs]] en Wenen al stemmen opgingen om hem naar de [[Azoren]] of het nog verder gelegen [[Sint-Helena (eiland)\|Sint-Helena]] te verbannen, of ~~zelfs~~ om hem te laten vermoorden.<ref>David Hamilton-Williams, ''Waterloo: New Perspectives: The Great Battle Reappraised'', Wiley, 1996, p.43</ref> == Napoleons terugkeer ==

Honderd Dagen (1815): verschil tussen versies