Honderd Dagen (1815): verschil tussen versies

Op 26 februari 1815, terwijl de Britse en Franse schepen die Elba bewaakten tijdelijk afwezig waren, vertrok Napoleon vanuit [[Portoferraio]] op Elba met [[Pierre Cambronne]] en zijn persoonlijke lijfwacht van zeshonderd man, en landde op 1 maart te [[Golfe-Juan]], [[Vallauris]]. Hij reisde via wat later bekend zou worden als de ''[[Route Napoléon|route Napoleon]]'', eerst naar [[Grenoble]] en verder richting Parijs. De Franse troepen deden geen poging om hem te stoppen maar sloten zich massaal bij hem aan. Op 7 maart bij [[Laffrey]] stond hij tegenover troepen van het 5e infanterieregiment. Hierbij zou hij zijn jas hebben opengerukt en gezegd hebben: ''S'il en est qui veut me tuer, me voilà!'' ("als er iemand is die mij wil doden, hier ben ik"). Maarschalk [[Emmanuel de Grouchy]] en [[Michel Ney|Ney]], die koning Lodewijk XVIII had beloofd dat hij Napoleon in een ijzeren kooi terug naar Parijs zou terugbrengen, liep op 18 maart bij [[Auxerre (stad)|Auxerre]] over naar Napoleons kant met zijn divisie van zesduizend man. Ney publiceerde zelfs een oproep waarin hij alle soldaten en officieren van het Franse leger opriep om de zijde van Napoleon te kiezen. Twee dagen later kwam Napoleon aan in Parijs. De koning was ondertussen met zijn hofhouding gevlucht naar [[Gent]], waar hij zijn residentie opsloeg in het [[Hotel d'Hane-Steenhuyse]].<ref>Broget, G. (1990), "Over d'Hane Steenhuyse, Lodewijk XVIII en Chateaubriand", in: ''Ghendtsche Tydinghen'', nr. XIX, blz. 238-259</ref>