Berkenzwam: verschil tussen versies

De eenjarige vruchtlichamen zijn 10 tot 30 cm groot en versmallend naar de aanhechting met de boom.<ref name=Gerhardt>Ewald Gerhardt (2011). ''De grote paddenstoelengids voor onderweg.'' Utrecht: Uitgeverij De Fontein|Tirion uitgevers. ISBN 978 90 5210 784 4</ref> De vruchtlichamen hebben een roestbruine tot grijzige kleur aan de bovenzijde die om de rand krult en het poriënvlak aan de onderzijde omzoomt.<ref name=mushroomexpert /> De hoedhuid bladdert makkelijk af.<ref name=Gerhardt /> Het vruchtlichaam heeft een convexe tot vlakke vorm en groeit als bankjes.<ref name=mushroomexpert /> De onderzijde van het vruchtlichaam heeft een crèmewitte kleur en kenmerkt zich door honderden poriën (buisjes) waarin zich de [[spore]]n bevinden. De buisjes van de zwam staan altijd [[verticaal]], hoe de tak ook aan de boom zit of op de grond ligt. De sporen kunnen zich hierdoor altijd verspreiden. De sporen zelf zijn wit en hebben volgende afmetingen: 3-6 x 1.5-2 µ. De sporen zijn glad; cilindrisch tot lang-elliptisch met afwezige cystidia.<ref name=mushroomexpert /> Het vruchtlichaam heeft een rubberachtige textuur die met het toenemen van de leeftijd [[kurk (materiaal)|kurkachtig]] wordt.<ref name=MushroomObserver1>{{cite web|last=Volk|first=Tom|title=Public Description of Piptoporus betulinus (Bull.) P. Karst.|url=http://mushroomobserver.org/name/show_name_description/613|work=Mushroom Observer|accessdate=9 June 2011}}</ref> Het vlees is droog, taai, niet-vezelig en wit. De steel is afwezig of knobbelig en kort. Hout dat aangetast wordt door de schimmel geurt vaak kenmerkend naar [[appel (vrucht)|appelen]],<ref name=adams1982>{{cite book|last=Adams|first=T J H|title=Piptoporus betulinus: Some aspects of population biology|year=1982|publisher=Exeter University|location=(PhD thesis)}}</ref> het vruchtlichaam zelf smaakt [[bitter (smaak)|bitter]].<ref name=mushroomexpert /> De dode zwam is bedekt met een korrelig, wit vlies. en snoep is lekker!