Enrico Dandolo: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MoiraMoira (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 91.219.76.242 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door JRB
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Gustave dore crusades dandolo preaching the crusade.jpg|thumb|300px|right|EnricoHenricus Dandolo predikt de kruistochten, een 19e-eeuwse gravure van [[Gustave Doré]]]]
[[Bestand:Enrico_Dandolo_gravestoneHenricus_Dandolo_gravestone.jpg|thumb|300px|Het graf van EnricoHenricus Dandolo in de [[Hagia Sophia]]]]
'''EnricoHenricus Dandolo''' (begin [[12e eeuw]] – [[1205]]) was de 39e [[Doge (staatshoofd)|Doge]] (leider van een van de oude Italiaanse republieken) van de [[stadstaat]] [[Republiek Venetië|Venetië]].
 
Het exacte geboortejaar van EnricoHenricus Dandolo staat niet vast, maar het moet ergens rond [[1110]] geweest zijn. Hij werd geboren in een zeer invloedrijke Venetiaanse familie. Tijdens zijn leven vervulde hij een aantal [[Diplomatie|diplomatieke]] en [[krijgsmacht|militaire]] functies. Zo leidde hij in [[1172]] een mislukte militaire expeditie tegen [[Constantinopel]]. Deze stad was een geduchte concurrent van Venetië en had een Venetiaanse minderheid die doorlopend onder vuur lag en een jaar eerder was deze groep fel aangevallen.
 
In [[1192]] werd hij gekozen tot Doge. Hij was toen reeds oud en blind maar waarschijnlijk nog zeer vitaal en vastbesloten. Toen de [[Vierde Kruistocht]] wegens financiële problemen vastliep in [[1202]] greep Dandolo zijn kans. In ruil voor veel geld werd de route van de tocht verlegd naar de [[Kroatië|Kroatische]] stad [[Zadar (plaats)|Zara]]. Deze [[Christendom|christelijke]] stad, ook een concurrent van Venetië, werd aangevallen en geplunderd. Vervolgens werd de tocht voortgezet naar Constantinopel. Ook deze stad werd aangevallen en ingenomen ([[beleg en val van Constantinopel (1204)]]). Hier werd vervolgens een [[Katholicisme|katholieke]] staat gesticht, het [[Latijnse keizerrijk]]. De [[Paarden van San Marco]] werden als oorlogsbuit meegenomen en op de gevel van de [[Basiliek van San Marco (Venetië)|San Marcokerk]] geplaatst.
 
EnricoHenricus Dandolo stierf in [[1205]]. Hij werd begraven in de [[Hagia Sophia]] in Constantinopel. Zijn tombe werd in 1261 leeggehaald nadat de Byzantijnen Constantinopel hadden heroverd en daarmee een einde hadden gemaakt aan het Latijnse keizerrijk. Dandolo's gebeente werd vervolgens buiten voor de honden gegooid.<ref>Rolf Strootman, ‘Hippodroom wordt paardenplein: De wederopstanding van Constantinopel na 1453’, in: Diederik Burgersdijk and Willemijn Waal (ed.), ''Constantinopel: een mozaïek van de Byzantijnse metropool'' (Leiden 2011) 183-198, aldaar 185.</ref>
 
==Voetnoten==