Het circus (schilderij van Seurat): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
''Het circus'' kan worden opgedeeld in twee gebieden. Rechtsonder de piste, gedomineerd door kromme lijnen en spiralen die beweging suggereren. Daarboven zitten de toeschouwers in lange rechte lijnen. De gegoede burgerij vooraan en de lagere klassen bovenin, te herkennen aan hun verschillende hoofddeksels. Seurats goede vriend [[Charles Angrand]] is in het publiek te herkennen als de man met de hoge hoed op de eerste rij. De clown op de voorgrond die op de rug wordt gezien en wegkijkt van de toeschouwers in het circus, geeft het schilderij meer diepte. Om het werk heen schilderde Seurat een donkerblauwe band die doorloopt in de lijst. Ook deze lijst is van zijn hand.
 
Seurat legde in ''Het circus'' sterk de nadruk op ritmiek en kleurensymboliek. Hij gebruikte een beperkter kleurenpalet dan bij eerdere werken zoals ''[[Baders bij Asnières]]''. Het werk krijgt daardoor een wat harde uitstraling. Ook de grijzen die op bijna alle gezichten gepleisterd lijken, dragen daaraan bij. Sommige vroege critici beschouwden het werk dan ook als een te ver doorgevoerd experiment. In de twintigste eeuw zou ''Het Circuscircus'' echter uitgroeien tot een icoon, geliefd bij veel kunstenaars, waaronder [[Paul Signac|Signac]], die er enige tijd eigenaar van was, en [[Guillaume Apollinaire|Apollinaire]].
 
== Herkomst ==