Masoreten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot-geholpen doorverwijzing: Bijbel (christendom) |
+ plaatje, + link naar nikud in Hebreeuws alfabet |
||
Regel 1:
[[Image:Voorbeeldzin_Hebreeuws_nikud_en_teamim.png|frame|none|right|'''Gen. 1:9 En God zei, "Laat het water worden samengebracht".'''<br>'''Letters in het zwart, <font color="#CC0000">klinkertekens in het rood</font>, <font color="#008000">voordrachttekens in het green</font>''']]'''Masoreten''' (ook: Masorethen) (''"overleveraars"'') waren [[Middeleeuwen|Middeleeuwse]] [[joden|joodse]] geleerden in [[Palestina]] en [[Babylon]], die de Hebreeuwse [[Hebreeuwse Bijbel|Bijbel]] voorzagen van klinker- en voordrachttekens en andere aantekeningen, de zogenaamde ''[[Hebreeuws alfabet|nikud]]'' en ''[[teamim]]''. Het was hun bedoeling om de tekst van [[uitspraak (taal)|uitspraaktekens]] te voorzien.
De Joodse Bijbel (door christenen het [[Oude Testament]] genoemd) is geschreven in het [[Hebreeuws]] (met uitzondering van enkele stukken in het [[Aramees]]). Gedurende de laatste twee eeuwen vóór de gewone [[jaartelling]] gingen de Joden in hun land (ongeveer het huidige [[Israël]]) meer en meer Aramees spreken en werd dus het Hebreeuws meer en meer niet meer goed beheerst. De [[rabbijn]]en bleven echter het Hebreeuws steeds goed beheersen en gebruiken voor onderlinge contacten. Omdat het Hebreeuwse schrift, ruw gezegd, een medeklinkerschrift is, ontstond er langzamerhand discussie over en zorg om de juiste uitspraak en daarmee ook interpretatie van de tekst.
Regel 8:
De Masoretische punctuatie bestaat uit:
In de huidige staat Israël, waar het Hebreeuws weer de voertaal is, wordt in het algemeen zonder punctuatie geschreven en gedrukt (kranten, boeken). Wel worden de klinkertekens gebruikt bij het leren van de taal (veelal zonder dat men zich om de precieze grammaticale regels bekommert) en bij het leren lezen door kinderen. Men kan kinderen wel horen zeggen: “Hij leest al zonder puntjes.”
| |||