Zwarte Riek: verschil tussen versies

Toen in 1955 dankzij onder anderen [[Johnny Jordaan]] en [[Tante Leen]] het [[Jordaanlied]] in heel [[Nederland]] en zelfs in [[Vlaanderen]] populair werd, schakelde Rika ook over op dit [[repertoire]]. Ze nam haar oude bijnaam Zwarte Riek aan als artiestennaam en in 1956 brak ze door met haar hit ''M'n wieggie was een stijfselkissie'', dat in Nederland de tweede plaats van de hitparade haalde. In Vlaanderen had ze een klein [[hit (muziek)|hitje]] met de [[B-kant]]: ''Sansee de platte boender''. Daar was dat haar enige hit, maar in Nederland wist ze nog de hitlijst te halen met ''Kersepit'' en ''Alle apies (in de Artis lijken op me Ome Hein)''. Daarmee sloot ze ook in Nederland haar hitparadesucces[[hitparade]]succes af.

Vanaf 1959 ging Rika Jansen door onder haar eigen naam. Ze trad op met [[Onemanshow|one-woman-shows]] in binnen- en buitenland. In 1964 zong ze de [[klassieker]] ''Amsterdam huilt (waar het eens heeft gelachen)'', geschreven door haar partner Kees Manders. In tegenstelling tot haar vrolijkere 'Zwarte Riek'-repertoire is dit een [[Melancholie|melancholisch]] nummer over de [[Weesperstraat]] en de verdwenen Jodenhoek - klaaglijk langgerekt gezongen als een [[chazzan]], Joodse voorganger, maar je hoort er ook [[Jiddisch]]e marktkooplieden in. Hoewel het nummer geen [[hitparade]]succeshitparadesucces kende, was het wellicht na ''M'n wieggie was een stijfselkissie'' haar bekendste lied. Later dat jaar reisde ze voor een optreden naar [[New York (stad)|New York]], en nog later naar [[Aruba]] en [[Curaçao]].

In 1974 gingen Kees en Rika uit elkaar en ging ze in [[Spanje]] wonen. Op 21 maart 1979 overleed hij op 65-jarige leeftijd haar ex-vriend Kees Manders en in 1991 dochter Riekie.

In september 2014 verscheen de [[biografie]] ''Zwarte Riek - Het levensverhaal van Rika Jansen'', opgetekend door Kees Rutgers.