Lutterade: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door Japiot (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Apdency
k Diverse aanpassingen. Foto bijgeplaatst.
Regel 1:
[[Afbeelding:Augustinuskerk Lutterade_IMG_5116.jpg|265px|thumb|right|Augustinuskerk in Lutterade.]]
'''Lutterade''' is een wijk van de voormalige Nederlands-Limburgse gemeente [[Geleen]], die op haar beurt sinds 2001 behoort tot de gemeente [[Sittard-Geleen]]. De naam Lutterade betekent ''kleine rade''; een rade is een ''ontginning van een bos''. De wijk is ontstaan uit de voormalige buurtschap Lutterade, die samen met de andere buurtschappen [[Krawinkel]], [[Oud-Geleen]], [[Spaans Neerbeek]] en [[Daniken (Limburg)|Daniken]] de gemeente Geleen vormde. Sinds [[1840]] maakte Lutterade deel uit van de kerkparochie Lutterade-Krawinkel.
 
Lutterade is gelegen ten zuiden van [[Sittard]] aan de spoorlijn Sittard-Maastricht. In het centrum ligt het [[Station Geleen-Lutterade]].
 
==Geschiedenis==
In de 18e en 19e eeuw was Lutterade naasteen deagrarisch landbouwdorp bekendmet omde daarbij zijnbehorende kleine industrie, zoals leerlooierijen, spijkerindustrie, smidsen enz. De komst van de [[Staatsmijn Maurits]], die in [[1926]] in gebruik werd genomen en later uitgroeide tot de grootste mijn in Europa, heeft verregaande gevolgen gehad voor Lutterade. Op haar hoogtepunt leverde de mijn werk aan zo'nca. 16.000 mijnwerkers en nevenberoepen. Een deel van het oude dorp en de parochiekerk moesten wijken voor de mijn en het dorp groeide in ijltempo uit tot een stad. Dede open ruimten tussen de diverse buurtschappen Lutterade, Krawinkel en Oud-Geleen werden geheel opgevuld met [[woningbouw]] ten behoeve van de arbeiders, die van heinde en verre kwamen om in de mijn te werken en later in de Chemische Industrie van [[Koninklijke DSM NV|DSM]]. Geleen groeide in ijltempo uit tot een middelgrote stad en Lutterade werd het centrum van de gemeente Geleen.
 
==De Mijn Maurits==
In de mijn werd zogenaamde vetkool ontgonnen, die uitermate geschikt was voor verwerking tot lichtgas, teer en voorcokes gebruiken als diende grondstof voor chemische doeleindenindustrie. De cokesfabrieken konden een groot deel van Nederland voorzien van lichtgasgas voor huishoudelijk gebruik. Hiervoor werd te LutteradeKrawinkel de grootste gashouder van Europa gebouwd. NogIn voorhet begin van de oorlog1930-er jaren begon de ontwikkeling van de Chemische bedrijven door de [[Staatsmijnen in Limburg]], laterde kortweglatere multinational [[Koninklijke DSM NV|DSM]] genoemd. Het eerst ontstond het SBB (Stikstof Bindingsbedrijf) voor de productie van kunstmest en nylons, later werd de locatie uitgebreid met een Centraal Laboratorium, de Groep Organische Producten en de Locatie Kunststoffen te [[Beek (Limburg)|Beek]] hieraan toegevoegd. Deze laatste bedrijven werden enkele jarenin geleden2007 verkocht aan het Saoedi-Arabische bedrijf [[Sabic]]. Bij haar 100-jarig bestaan in [[2002]] kreeg DSM het [[predicaat Koninklijk]]. Het industriecomplex bij Geleen en Beek heet tegenwoordig [[Chemelot]].
 
Toen in [[1965]] door de [[Ministerie van Economische Zaken (Nederland)|Minister van Economische Zaken]] [[Joop den Uyl]] namens de Nederlandse regering bekend maaktewerd gemaakt dat de Staatsmijn Maurits zou worden gesloten, had dat voor de jonge gemeente Geleen enorme nadelige gevolgen. De voorheen zo stormachtige ontwikkeling van de gemeente, die zich voorheen zo snel ontwikkelde, stokte enorm. De Maurits werd in [[1967]] gesloten, de schachten werden gedempt en een aantal industriële gebouwen vervolgens gesloopt.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd op [[5 oktober]] [[1942]] abusievelijk een deel van Lutterade door de Engelsen gebombardeerd. Uit Britse archieven blijkt dat het eigenlijke doelwit voor [[Royal Air Force|RAF]] Bomber Command in de nacht van 5-6 oktober 1942 [[Aken (stad)|Aken]] is geweest. Door de slechte weersomstandigheden werd echter niet Aken maar vooral Lutterade gemarkeerd door lichtkogels. Een groot deel van de bomladingen viel dan ook geheel onverwacht boven Lutterade naar beneden. Bij dit bombardement kwamen 83 mensen om het leven.
 
==Tweede Wereldoorlog==
Toen in [[1965]] door de [[Ministerie van Economische Zaken (Nederland)|Minister van Economische Zaken]] [[Joop den Uyl]] namens de Nederlandse regering bekend maakte dat de Staatsmijn Maurits zou worden gesloten, had dat voor de jonge gemeente Geleen enorme nadelige gevolgen. De ontwikkeling van de gemeente, die zich voorheen zo snel ontwikkelde, stokte enorm. De Maurits werd in [[1967]] gesloten, de schachten werden gedempt en een aantal industriële gebouwen vervolgens gesloopt.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd op [[5 oktober]] [[1942]] abusievelijk een deel van Lutterade door de Engelsen gebombardeerd. Uit Britse archieven blijkt dat het eigenlijke doelwit voor [[Royal Air Force|RAF]] Bomber Command in de nacht van 5-6 oktober 1942 [[Aken (stad)|Aken]] is geweest. Door de slechte weersomstandigheden werd echter niet Aken maar vooral Lutterade gemarkeerd door lichtkogels. Een groot deel van de bomladingen viel dan ook geheel onverwacht boven Lutterade naar beneden. Bij dit bombardement kwamen 83 mensen om het leven en werden veel huizen en winkelpanden, voornamelijk in de wijk Lutterade, volledig verwoest.
 
==Sport==
In de hoogtijdagen van de mijnindustrie bloeide ook een intensief sportleven op, gestimuleerd door het bedrijf. De amateurvoetbalclub Maurits, genoemd naar de mijn, maakte landelijk furore samen met andere amateurclubs uit de mijnregio's. In het centrum van Lutterade werd het voor die tijd moderne [[Mauritsstadion]] gebouwd, waar de mijnwerkers 's zondags naar hun favoriete club konden gaan kijken. Het kon niet lang uitblijven of de roep naar betaald voetbal had tot gevolg dat een echte profclub werd opgericht, [[Fortuna '54]], die in het stadion haar wedstrijden ging spelen.
In de hoogtijdagen van de mijnindustrie bloeide ook een intensief sportleven op, gestimuleerd door het staatsbedrijf. De amateurvoetbalclub [[SV Maurits]], genoemd naar de mijn en groot gemaakt door de mijnwerkers, maakte landelijk furore samen met andere amateurclubs uit de mijnregio's. In 1950 werd meegestreden in een competitie om het landskampioenschap tussen de diverse Nederlandse districtskampioenen. Maurits werd derde na [[Limburgia]] en [[Blauw Wit]]. In het centrum van Lutterade werd het voor die tijd moderne [[Mauritsstadion]] gebouwd voor en door mijnwerkers die 's zondags naar hun favoriete club konden gaan kijken.
 
Het kon niet lang uitblijven of de roep naar betaald voetbal had tot gevolg dat een echte profclub werd opgericht. Promotor werd [[Gied Joosten]] die de eerste Nederlandse profclub [[Fortuna '54]] oprichtte en die in het Mauritsstadion haar thuiswedstrijden ging spelen. Na het sluiten van de mijn gingen echter ook de aspiraties van Fortuna '54 teloor en werd de club door financiële perikelen gedwongen tot fusie met Sittardia, een andere profclub uit het naburige Sittard,. enZo ontstond de [[Fortuna Sittard|Fortuna Sittardia Combinatie]] (FSC, later hernoemd tot Fortuna Sittard). HetDe club bouwde een nieuw stadion in Sittard en het stadion in Geleen werd geslooptniet enveel later gesloopt, het vrijgekomen terrein werd bestemd voor woningbouw. In de nabijheid van de locatie van het voormalige stadion staat een herinneringsplaquette voor zowel SV Maurits als ook voor Fortuna '54.
 
==Bezienswaardigheden==
Door de mijnbouw zijn veel bijzondere gebouwen, vooral oude boerenhoeven, verdwenen. Van de weinige dingenhistorische gebouwen die resteren is het [[Drossaerdhuis]] aan de Geenstraat vermeldenswaard. In het [[Openluchtmuseum]] te Arnhem staat een authentieke Limburgse hoeve uit Lutterade. Van de voormalige Staatsmijn Maurits zijn het hoofdgebouw en een watertoren overgebleven en als monument aangeduid.
 
Een bijzonder bouwwerk is de in 1931 geopende [[Julianatunnel (Geleen)|Julianatunnel]] onder de spoorlijn Sittard-Maastricht. De tunnel werd gebouwd om de bereikbaarheid van de Mijn Maurits voor de mijnwerkers te verbeteren en het spoor te ontlasten.
Een opmerkelijke [[gedenksteen]] staat aan de linkerkant voor de seniorenflats. Het betreft de gedenksteen ter nagedachtenis aan Zr. Aloysia Löwenfels (geboren op 5 juli 1915 te [[Trabelsdorf]]), woonachtig en werkzaam bij de [[Arme Dienstmaagden van Jezus Christus te Lutterade]]. Omdat zij [[Joden|joods]] was zat zij naar zeer aannemelijk is bij de [[katholieke zusters]] ondergedoken. Hier moet ze ontdekt of verraden zijn want zij sterft op 9 augustus 1942 in Auschwitz.
 
Een opmerkelijke [[gedenksteen]] staat aanin de linkerkant voor de seniorenflats. Het betreft de gedenksteenGeenstraat ter nagedachtenis aan Zr. [[Luise Löwenfels|Aloysia Löwenfels]] (geboren op 5 juli 1915 te [[Trabelsdorf]]), die woonachtig en werkzaam was bij de [[Arme Dienstmaagden van Jezus Christus te Lutterade]]. Omdat zij [[Joden|joods]] was, zatwas zijze naarnog zeervoor aannemelijkde isaanvang van de oorlog vanuit Duitsland uitgeweken en ondergedoken bij de [[katholieke zusters]] ondergedokenin Lutterade. Hier moetwerd ze ontdekt of verraden zijnen wantdoor zijde sterftGestapo op transport gesteld naar [[Westerbork]]. Op 9 augustus 1942 is zij in [[Auschwitz]] overleden.
In [[1858]] werd er 14.000 gulden door de raad bijgedragen voor de bouw van een kerk in Lutterade-[[Krawinkel]]. Eerst werd er een [[noodkerk]] ingericht, en in [[1862]] kon worden begonnen met de bouw. De architect was [[Carl Weber]]. In [[1907]] werd de stompe torenspits vervangen door een hoge [[Ingesnoerde torenspits|ingesnoerde]] zeshoekige vorm.
 
Deze kerk werd in [[1937]] afgebroken. Daarna werd de huidige kerk gebouwd naar ontwerp van [[Jos Cuypers]], en zoon [[Pierre Cuypers jr.]]. In [[2005]]-[[2006]] is de kerk gerestaureerd.
In [[1858]] werd er 14.000 gulden door de raad bijgedragen voor de bouw van een kerk in Lutterade-[[Krawinkel]]. Eerst werd er een [[noodkerk]] ingericht, en in [[1862]] kon worden begonnen met de bouw. De architect was [[Carl Weber]]. In [[1907]] werd de stompe torenspits vervangen door een hoge [[Ingesnoerde torenspits|ingesnoerde]] zeshoekige vorm. Deze kerk werd in [[1937]] gesloopt. In 1934 werd de huidige Augustinuskerk gebouwd naar ontwerp van [[Jos Cuypers]] en zoon [[Pierre Cuypers jr.]]. In de kerk, die van [[2005]]-[[2006]] is gerestaureerd, is een monumentaal kerkorgel aanwezig gebouwd door Vermeersch.
 
{{Coor title dms|50|58|42|N|5|49|25|E|type:city_scale:12500_region:NL}}