De Langstraat: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Spoorlijn: k |
k wikilink Greve |
||
Regel 19:
De leer- en schoennijverheid in de Langstraat kende grote bloeiperioden, met name in het begin van de 19e eeuw, maar ook diepe dalen. De oprichting van de [[Europese Economische Gemeenschap]] (EEG) leidde al vanaf eind jaren 50 de neergang van deze industrie in. In het jaar 1965 heeft de Nederlandse schoenindustrie voor de laatste maal een stijging in aantal geproduceerde paren gekend. Sindsdien is het aantal Nederlandse schoenfabrieken, looierijen en toeleveringsbedrijven voor [[fournituren]], garens, zolen en machines sterk verminderd.
In de [[lijst van Nederlandse schoenfabrieken]] is te zien hoeveel schoenfabrieken er ooit in Nederland zijn geweest. Al na de [[Eerste Wereldoorlog]] kreeg de Nederlandse schoenindustrie steeds meer te maken met concurrentie uit het buitenland, waardoor het aantal fabrieken geleidelijk terugliep. Anno 1960 waren er nog 227, in 2001 waren er nog een stuk of twintig productiebedrijven. Deze hebben zich gespecialiseerd in kinderschoenen, gemaksschoenen voor dames of klassieke herenschoenen. Ook speciale schoenen, zoals veiligheidsschoenen en militair schoeisel, worden nog wel vervaardigd. Bekende merken zijn [[Greve (schoenen)|Greve Schoenen]], [[Van Bommel (schoenen)|Van Bommel]] en [[Van Lier (schoenfabriek)|Van Lier]]. Van Bommel is overigens niet in de Langstraat, maar in [[Moergestel]] gevestigd.
Tegenwoordig ligt de nadruk op de schoenenhandel. Waalwijk kent de grootste concentratie van schoenhandelsbedrijven in Europa. Nederlandse schoenontwerpers zoals [[Jan Jansen (schoenontwerper)|Jan Jansen]] worden internationaal hoog gewaardeerd.
| |||