Michael Portillo: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting Label: Misbruikfilter: Experimenteren |
||
Regel 4:
Hij werd geboren in een gezin met een [[Spanje|Spaanse]] vader Luis Gabriel Portillo (1907-1993) en een Schotse moeder Cora Blyth, dochter van de eigenaar van een fabriek waar uit [[Vlas (gewas)|vlas]] [[linnen]] werd gemaakt in het Schotse [[Kirkcaldy]]. Zijn vader moest destijds zijn geboorteland [[Spanje]] ontvluchten, omdat hij een [[Republikeinen (Spanje)|republikein]] was, de verliezende partij tijdens de door [[Francisco Franco|Franco]] gewonnen [[Spaanse burgeroorlog]].
Portillo werd voor het eerst in het Britse [[Lagerhuis (Verenigd Koninkrijk)|Lagerhuis]] verkozen in een tussentijdse verkiezing, die nodig was geworden omdat de houder van de zetel was omgekomen als gevolg van de [[IRA]]-bomaanslag van 1984 in [[Brighton]]. Portillo was een sterke bewonderaar van [[Margaret Thatcher]] en een [[euroscepsis|euroscepticus]]. Portillo diende als [[staatssecretaris]] onder zowel Thatcher als [[John Major]]. In 1992 werd hij tot minister benoemd. Hoewel hij als een potentiële uitdager werd gezien van John Major voor het leiderschap van de [[Conservative Party (UK)|Conservatieve
In zijn periode als minister onder werd Portillo gezien als potentiele opvolger van Major.
Portillo maakte in 1999 zijn comeback nadat hij de opgevallen zetel van een overleden lid innam. Hij trad daarna weer toe tot het schaduwkabinet. In 2001, nadat [[William Hague]] de verkiezingen verloren had, deed Portillo een gooi naar het leiderschap van de Conservatieve partij, maar hij moest het na een veelbelovende start afleggen tegen [[Kenneth Clarke]] en [[Iain Duncan Smith]]. De laatstgenoemde werd partijleider. Portillo bleef nog tot 2005 als [[backbencher]] in het parlement. Sinds 2002 was hij al werkzaam in het bedrijfsleven. Als bestuurder van de wapenfabriek [[BAE Systems]] moest hij in 2006 ontslag nemen om mogelijke belangenverstrengeling te voorkomen. In dat jaar leidde hij enkele maanden het energiebedrijf Kerr-McGee.
| |||