Léon Bakst: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Links Ballets Russes, balletten
Regel 1:
[[Image:Bakst self.JPG|thumb|right|Léon Bakst. Zelfportret.]]
[[Image:Léon Bakst 001.jpg|thumb|right|De vuurvogel. Balletfiguur.]]
'''Léon Bakst''' ([[Russisch]]: Леон Бакст) ([[Grodno]], [[10 mei]] [[1866]] - [[Parijs]], [[28 december]] [[1924]]) is het [[pseudoniem]] van Lev Samojlovitsj Rozenberg (Russisch: Лев Самойлович Розенберг). Hij is vooral bekend geworden als de [[decorontwerper|ontwerper]] van de decors en kostuums van de eerste uitvoeringen van de [[Les Ballets Russes]].
 
== Schilder ==
Regel 9:
 
== Ballets Russes ==
Vanaf ongeveer 1908 werkte Bakst voornamelijk als decorontwerper, eerst voor verschillende Russische toneelgezelschappen, later voor de in Parijs gevestigde [[Les Ballets Russes]] die onder leiding van [[Serge Diaghilev|Diaghilev]] door Europa trokken. Bakst ontwierp de decors voor ''[[Cleopatra (ballet)|Cleopatra]]'' (1909), ''Scheherazade[[Sjeherazade (ballet)|Sjeherazade]]'' (1910), ''[[Carnaval (ballet)|Carnaval]]'' (1910), ''[[Narcissus (ballet)|Narcissus]]'' (1911) en ''[[Daphnis enet Chloe]]'' (1912). Al deze tijd leefde Bakst in Europa, omdat hij als Jood last ondervond van beperkende maatregelen voor permanente huisvesting van Joden in Rusland.
 
Gedurende deze periode werd Bakst een van Europa's populairste kunstenaars. Zijn ontwerpen voor les Ballets Russes oefenden een zeer grote invloed uit op de mode en op het interieurontwerp. Bakst werd een societyfiguur die zeer exclusieve mode ontwierp en de inrichtingen verzorgde van luxueuze interieurs. Zijn doen en laten werd beschreven in de roddelpers, en werd op de hak genomen in populaire liedjes. Zijn theaterontwerpen zouden een blijvende indruk achterlaten, onder anderen [[Pablo Picasso]], die Bakst hogelijk waardeerde en een beroemd portret van hem tekende (1921).
 
Tijdens zijn bezoeken aan [[Sint-Petersburg]] bleef Bakst lesgeven, onder anderen aan [[Marc Chagall]], aan wie hij de raad gaf niet naar Frankrijk te gaan, omdat anders zijn kunst eronder zou lijden en hij waarschijnlijk zou sterven in armoede. In 1914 werd Bakst lid van de Keizerlijke Academie der Schone Kunsten.
 
In 1918 brak Bakst met Diaghilev en Les Ballets Russes, maar keerde nog een keer terug om voor de grootse revival van the''[[Doornroosje Sleeping Princess(ballet)|Doornroosje]]'' in London 1921 de zeer uitgebreide decors en kostuums te ontwerpen. Hij stierf in 1924 in Parijs aan longproblemen.
 
==Externe link==