Informatiestress: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 109.132.50.57 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Jc kortekaas apotheker |
k lf. |
||
Regel 7:
Al in de vroege geschiedenis spraken schrijvers hun zorgen uit over een teveel aan informatie. De schrijver van het bijbelboek [[Prediker (boek)|Prediker]] schreef al in hoofdstuk 12 vers 12 dat "aan het maken van boeken geen einde komt". In de eerste eeuw van de moderne jaartelling waarschuwde [[Seneca de Oudere]] dat "een overvloed van boeken afleiding betekent".<ref name=blair>{{en}} {{aut|Ann Blair}} in The Boston Globe, [http://www.boston.com/bostonglobe/ideas/articles/2010/11/28/information_overload_the_early_years/ Information Overload - The Early Years] (28 november 2010)</ref>
Rond 1440 introduceerde [[Johannes Gutenberg]] de [[boekdrukkunst]], waardoor de beschikbare stroom informatie in een hoog tempo toenam. Al snel klaagden scholieren dat de hoeveelheid informatie die zij moesten leren vrijwel niet te onthouden was. In 1755 voorspelde de filosoof [[Denis Diderot]] dat er een tijd zal komen waarin er zoveel boeken zijn, dat origineel onderzoek nog minder tijd zou vergen dan het raadplegen van de beschikbare bronnen.
=== Onderzoek ===
De eerste onderzoeker in [[Sociologie|sociale wetenschappen]] die de negatieve effecten van te veel infomatie beschreef was de socioloog [[Georg Simmel]] (1858–1918). Volgens hem raakte stedelingen afgemat door een te grote hoeveelheid van sensaties in de moderne stedelijke wereld. De psycholoog [[Sanley Milgram]] (1933-1984) gebruikte de term ''information overload'' toen hij een mogelijke verklaring gaf waarom tenminste 38 toeschouwers gedurende dertig minuten niet reageerden toen een vrouw werd neergestoken in [[New York
Wetenschappers hebben ontdekt dat er grenzen bestaan aan de hoeveelheid informatie die een mens tegelijk kan opslaan. Volgens de psycholoog [[George Armitage Miller]], die veel onderzoek pleegde naar het fenomeen, kunnen mensen slechts zeven onderwerpen tegelijk bevatten. Zodra dit getal wordt overschreden, ontstaat er een ''overload'', waardoor de persoon verward raakt en niet meer in staat zal zijn om juiste beslissingen te nemen.<ref name=miller>{{en}} {{aut|George Armitage Miller}}: [http://cogprints.org/730/1/miller.html The Magical Number Seven, Plus or Minus Two: Some Limits on our Capacity for Processing Information] (1956, Diss. Purdue University)</ref> Dit werd onder andere geïllustreerd door een experiment met 192 huisvrouwen. Zij moesten kiezen uit een steeds grotere hoeveelheid merken van bepaalde artikelen. De vrouwen raakten echter zodanig verward dat zij steeds slechtere keuzes maakten.<ref>{{en}} {{aut|Jacob Jacoby, Donald Speller, Carol Kohn Berning}} in Journal of Consumer Research: [http://www.jstor.org/stable/2488952 Brand Choice Behavior as a Function of Information Load: Replication and Extension] (juni 1974)</ref> David Shenk concludeerde in zijn boek ''Data Smog — Surviving the Information Glut'':
Regel 21:
=== Internet ===
[[Bestand:Texting closeup.jpg|thumb|Dankzij het [[internet]] en innovaties als [[smartphone]]s en [[Tablet-pc|tablets]] kan men in een korte tijd toegang krijgen tot een grote hoeveelheid informatie.]]
In de tweede helft van de [[20e eeuw]] zorgde de uitvinding van het [[internet]] voor een enorme toename in de hoeveelheid makkelijk toegankelijke informatie en hoeft men niet langer naar een kiosk voor een krant of naar een boekwinkel. Dankzij [[smartphone]]s en [[Tablet-pc|tablets]] kan deze informatie zelfs geraadpleegd worden zonder een computer met internetaansluiting.
Bij het raadplegen van het internet wordt een grote hoeveelheid ongevraagde informatie verstrekt, zoals door het raadplegen van [[Really Simple Syndication|RSS-feeds]] en [[sociaalnetwerksite]]s en door [[reclame]].
| |||