Mobilofoon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvullingen
Regel 1:
[[Bestand:Yaesu FT-2800M.jpg|thumb|een mobilofoon voor gebruik door o.a. radiozendamateurs]]
Een '''mobilofoon''' is een radiotelefooninstallatie voor gebruik in voertuigen voor het onderhouden van de verbindingen met een [[vaste post|basisstation]] en tussen de voertuigen onderling.
Een '''mobilofoon''' is een radiotelefooninstallatie voor gebruik in voertuigen voor het onderhouden van de verbindingen met een [[vaste post|basisstation]] en tussen de voertuigen onderling. De mobilofoon is eind jaren 30 van de twintigste eeuw ontstaan voor militair gebruik. Na de Tweede Wereldoorlog werd het een algemeen verbreid communicatiemiddel. Het gebruik van mobilofoons is aan vergunningen gebonden. In Nederland worden deze uitgegeven door het [[Agentschap Telecom]]. Particuliere mobilofoonnetten hebben over het algemeen een beperkte grootte, omdat er tussen de mobiele post en het basisstation een directe radioverbinding mogelijk moet zijn. Mobilofoons zenden en ontvangen in het algemeen op frequenties in de VHF- en UHF-band. Op deze frequenties kunnen afstanden tot enkele tientallen kilometers betrouwbaar worden overbrugd.
 
==Particulier gebruik==
Regel 9 ⟶ 10:
De mobilofoon kon niet tegelijk zenden en ontvangen. Tijdens het gesprek placht men met "over!" aan te geven dat de andere partij kon spreken. Bovendien bestond er geen gespreksgeheim.
 
De openbare mobilofoon is later vervangen door de [[autotelefoon]] en later de [[Gsm (communicatie)|gsm]], die de nadelen van de mobilofoon niet heeft en bovendien veel voordeliger en handzamer is. Tegenwoordig is voor communicatie over afstanden tot enkele kilometers [[PMR446]] populair. Voor het gebruik daarvan zijn in de Europese Unie geen vergunningen benodigd en men betaalt ook geen gesprekskosten.
 
==Zie ook==
*[[Portofoon]]
*[[marifoon]]
*[[Vaste post]]
*[[Diversity (telefonie)]]