Russisch-Turkse Oorlog (1877-1878): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 28:
In [[1877]] nam [[Rusland]] grote delen van het [[Ottomaanse Rijk]] in haar bezit en deelde deze uit onder de Slavische landen in de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]]. Rusland droomde van de [[Bosporus]] en de Slaven maakten zich klaar om de Turkse leiders aan te vallen.
Op 16 april 1877 tekenden [[Vorstendom Roemenië|Roemenië]] en [[Keizerrijk Rusland|Rusland]] een verdrag te [[Boekarest]], waarin stond dat Russische troepen de toestemming hadden om te marcheren door Roemeens grondgebied, onder voorwaarde dat Rusland de integriteit van Roemenië respecteerde. De mobilisatie begon en ongeveer 120.000 soldaten werden massaal naar het zuiden van het land gestuurd ter beveiliging en verdediging tegen een eventuele aanval van de Ottomaanse troepen ten zuiden van de [[Donau]]. Op 24 april 1877 verklaarde Rusland de oorlog aan het Ottomaanse Rijk en viel Roemenië binnen door de zonet gebouwde Eiffelbrug. Ongeveer een miljoen Turken zijn toen gevlucht naar Turkije (worden muhacir genoemd).
[[Groot-Brittannië]] voelde zich genoopt de opmars van de Russen te stuiten, omdat daardoor de Britse machtspositie werd bedreigd in de [[Middellandse Zee]], die door de aanleg van het [[Suezkanaal]] van groot belang was geworden voor het Britse koloniale rijk.
| |||