Basocellulair carcinoom: verschil tussen versies

Het '''basalecelcarcinoom'''<ref name="Pinkhof2012">Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). ''Pinkhof Geneeskundig woordenboek'' (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.</ref>, gebruikelijker maar minder juist '''basaalcelcarcinoom''', ook wel '''carcinoma basocellulare'''<ref name="Pinkhof2012"/> is een vorm van [[huidkanker]]. Onder [[dermatoloog|dermatologen]] wordt de term vaak afgekort als '''BCC'''.

Basalecelcarcinoom zaait vrijwel nooit uit ([[metastase|metastaseert]]ert vrijwel nooitniet) en komt vooral voor bij oudere mensen op lichaamshuid die veel aan het (zon)licht blootgesteld is geweest. Ook jonge mensen kunnen echter wel een basalecelcarcinoom krijgen. De illustratie geeft een relatief laat stadium weer en is niet representatief voor de meest voorkomende presentatie: een klein glazig-rood bobbeltje van enkele millimeters groot met wat zichtbare bloedvaatjes erin. In een later stadium wordt het vaak een niet-genezend wondje of zweertje waar permanent een korstje op zit. Andere presentaties zijn mogelijk. Metastasering op afstand komt eigenlijk niet voor, maar plaatselijke doorgroei wel.

De [[incidentie]] neemt snel toe: In 1973 werden in Nederland 4179 BCC's behandeld, in 2008 bijna 30.000<ref> Flohil SC, de Vries E, Neumann HA, Coebergh JW, and Nijsten T. 2011. Incidence, prevalence and future trends of primary basal cell carcinoma in the Netherlands. Acta Derm. Venereol. 91 (1): 24-30</ref>. Geschat wordt dat 1 op de 6 nu levende Nederlanders minstens een keer in zijn of haar leven een basaalcelcarcinoom zal ontwikkelen<ref> Vries de E, Nijsten T, Louwman MW, and Coebergh JW. 2009. [Skin cancer epidemic in the Netherlands]. Ned. Tijdschr. Geneeskd. 153: A768</ref>. Dit legt een grote werkdruk op het relatief kleine aantal beschikbare dermatologen.