Woede: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k -rode wikilink in zie ook sectie, + Zeven hoofdzonden
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
Welke vorm van woede er optreedt hangt niet alleen af van de sterkte van de prikkel en van het karakter van de persoon, maar ook van diens algehele toestand. Toestanden die de prikkelbaarheid van een persoon kunnen verhogen zijn: [[vermoeidheid]], [[honger]], [[pijn]], [[ziekte]], [[seksuele frustratie]] en het gebruik - of de onthouding - van [[drug]]s. Ook [[Hormonen|hormonale]] veranderingen zoals bij [[Premenstrueel syndroom|PMS]], [[menopauze]], verhoogd [[testosteron]]niveau of een [[Manie|manische episode]] kunnen de prikkelbaarheid verhogen.
 
Iemand die boos is kan deze woede op een wilde en ongerichteomgerichte manier uiten, zoals met schreeuwen of slaan, maar kan ook gericht een [[conflict (onenigheid)|conflict]] aangaan en proberen de bedreiging of de obstakels uit de weg te ruimen. De boosheid kan echter ook worden ingehouden en opgepot. Ook kan de boosheid op niet-conflictueuze wijze worden geuit. Als iemand zijn woede over langere tijd op subtiele wijze laat blijken en hierbij directe conflicten uit de weg gaat, spreekt men wel van passief-agressief gedrag.
 
Als woede gepaard gaat met agressie (fysiek of verbaal) kan deze gericht zijn tegen andere personen, organisaties of soms voorwerpen (bijvoorbeeld [[computeragressie]]). Mensen trachten woede vaak [[afreageren van agressie|af te reageren]] op deze manier. Ook kan de woede gericht zijn op de eigen persoon, bijvoorbeeld als hij of zij meent iets onverstandigs of slechts gedaan te hebben.