Louis Cartier had al veel succes met zijn SantoshorlogeSantos-horloge toen hij in 1916 door het Franse leger werd gevraagd om een horloge voor hun soldaten te maken. De Eerste Wereldoorlog was immers in volle gang en veel officieren in de loopgraven hadden een horloge nodig om de tijd in de loopgraven af te lezen. Een zakhorloge raakte snel kwijt en het Santos-polshorloge was te groot en te kwetsbaar om in de loopgraaf te dragen. Daarom besloot Cartier een nieuw horloge te ontwerpen: hetmet eveneens een rechthoekige kast, maar was veel kleiner dan de Santos. Ook was de kast uit één blok staal geslepen, waardoor dedie kast aanzienlijkeraanzienlijk sterker en beter was. De meest bijzondere ontwikkeling was de stalen band die bestond uit aan elkaar geschroefde stalen plaatjes (een leren band was veel te kwetsbaar). Omdat deze band veel leek op de rupsband van een legertank kreeg het horloge de bijnaam Tank.
De Tank werd het standaardhorloge van het Franse leger. Het was het eerste polshorloge ter wereld met een stalen band en ook het eerste horloge dat metin massaproductie gemaakt werd: doordat veel soldaten sneuvelden, moesten er in snel tempo nieuwe horloges gemaakt. Op kosten van het Franse leger kon Cartier zijn gehele fabriek mechaniseren.
Na de oorlog mochten alle soldaten hun horloge mee naar huis nemen. Hierdoor werd een Cartier Tank-horloge een symbool van heldhaftigheid en moed. Louis Cartier besloot hier handig op in te spelen en ging ook TankhorlogesTank-horloges verkopen aan particulieren. Mannen die voor held wilden spelen, maakten nu met een gekocht Tankhorloge indruk op de vrouwen.
De Cartier Tank wordt, vandaag de dag, nog steeds door velen gedragen.
