Macrinus (keizer): verschil tussen versies

In de buurt van Nisibis botsten de twee legers in de buurt van een waterstroom op elkaar. Eerst kwam het tot een strijd om deze watervoorziening. De Romeinen verloren die strijd. Daarna begon een grote slag die drie dagen zou hebben geduurd. Uiteindelijk wisten de numeriek sterkere Parthen de overhand te krijgen. Daarna begonnen er vredesonderhandelingen die in 218 met een vredesverdrag werden afgesloten. De Romeinen moesten zich extreem hoge herstelbetalingen aan de Parthen - ongeveer 200 miljoen sestertiën - laten welgevallen.<ref> {{aut|Cassius Dio}} 79 (78), 27,1</ref> Er lijkt bij dit verdrag echter geen sprake te zijn geweest van verlies van grondgebied. Deze laatste Romeinse-Parthische oorlog eindigde dus met een Romeinse nederlaag. Het was echter geen eclatante nederlaag, aangezien Macrinus zich in zijn bericht aan de Senaat blijkbaar als overwinnaar kon voorstellen, waarop de Senaat hem de overwinnaarsnaam ''Parthicus'' aanbood. Gezien het contrast tussen zijn propaganda en de realiteit, weigerde Macrinus echter deze naam aan te nemen.<ref> {{aut|Cassius Dio}}, 79 (78), 27,3 </ref> In de praktijk gebruikte hij de titel echter wel: op een Africaanse inscriptie wordt hij ''Parthicus maximus'' genoemd en op munten liet hij zijn vermeende "victoria Parthica'' verheerlijken.<ref> {{aut|Pierre Salama}}: ''L'Empereur Macrin Parthicus Maximus ''. in: ''Revue des Études Anciennes’’, 66, 1964, blz. 334-352. zie {{aut|Daniel Keller}}. ''Römische Münzen''. in: [[Ursula Hackl]] e.a. (red.): ''Quellen zur Geschichte des Partherreiches'', vol 2, Göttingen 2010, blz. 589-612, hier: 611.</ref>.

 

 

Tegenover de [[Daciërs]] toonde zich Macrinus zich eveneens vredelievend. Hij retourneerde de gijzelaars, die Caracalla van hen had ontvangen. Daarna zagen zij af van verdere vijandelijkheden.<ref>{{aut|Cassius Dio}}, 79 (78), 27,5.</ref>