Tijdens de Japanse bezetting stichtten de [[Japan]]ners [[Mantsjoekwo]], en om goede wil te kweken bij de bevolking werd Puyi er de keizer van. Maar hij had weinig macht, want hij was slechts een [[marionet]] van de Japanners.
Aan het eind van de [[Tweede Wereldoorlog]] werd Puyi gevangen genomengevangengenomen door het Rode legerLeger en naar de Sovjet-Unie gebracht. In 1950 werd hij door de Sovjetautoriteiten overgedragen aan het (inmiddels) communistische regime van Mao, en gearresteerd wegens collaboratie met de Japanse bezetters en in een heropvoedingskamp voor oorlogscriminelen geïnterneerd in [[Shenyang]] en later [[Harbin]]. In [[december]] [[1959]] kreeg hij amnestie van [[Mao Zedong]], waarbij hij door premier [[Zhou Enlai]] persoonlijk werd ontvangen. Enige tijd later nam hij het beroep aan van tuinman in de Botanische tuin van Peking.<ref>{{Citeer boek | achternaam =Puyi | voornaam =Henri | auteurlink = | medeauteurs = Paul Kramer (bewerking) | datum = | titel =The Last Manchu: The Autobiography of Henry Pu Yi, Last Emperor of China | uitgever =Skyhorse Publishing | ISBN =1602397325 | bezochtdatum = 11 september 2014 | bladzijdes = 340-341 | taal =en }}</ref> In [[1964]] publiceerde hij zijn autobiografie; 'From emperor to citizen'. In [[1967]] overleed Puyi, min of meer als vrij man, in [[Peking]] aan [[kanker]]. Hij had geen kinderen.
Puyi's leven werd verfilmd door de [[Italië|Italiaanse]] [[filmregisseur|regisseur]] [[Bernardo Bertolucci]], als ''L'Ultimo Imperatore'' (1987) (''[[The Last Emperor]]'').
