Iconen behoren tot de [[Oosters-orthodoxe Kerken|oosters-orthodoxe]], de [[oriëntaals-orthodoxe Kerken|oriëntaals-orthodoxe]] en [[oosters-katholieke kerken]] en zijn onlosmakelijk verbonden met het kerkelijke en [[spiritualiteit|spirituele]] leven van deze kerken en hun gelovigen.
Iconen zijn meestal geschilderd op een houten paneel. Bij het schilderen dient rekening gehouden te worden met bepaalde regels. Deze regels zijn vervat in de schildersboeken (de zg. canon) en hebben de bedoeling voor zuiverheid en uniformiteit te zorgen en niet af te wijken van de leerstellingen van de Kerk.
Het schilderen van iconen is voor de [[orthodoxe kerk]] een werk waarvoor Gods [[zegen]] gevraagd wordt.; Hethet gaat in de regel gepaard met gebed en vasten. Een icoon wordt in principemeestal niet gesigneerd, omdat men ervan uitgaat dat het Gods hand is die het schilderen begeleidde; de Grieken signeren hun iconen wel. Iconen zijn vooral ontstaan in landen waar het [[christendom]] in de vorm van Oosterse orthodoxie de godsdienst is, zoals [[Griekenland]], [[Rusland]], de [[Balkan (schiereiland)|Balkanlanden]], [[Oost-Europa]] en ook [[Egypte (land)|Egypte]] en [[Ethiopië]].
